ALS wildebeesten bestormen ze de Belgische music scene met psychedelische stonerpunk. CESARS PALACE is een rijzende ster om in de gaten te houden de komende jaren.
Op bezoek in de repetitieruimte van Sabine en Erwin, de ouders van César De Jonghe, waar muzikanten kind aan huis zijn. Ik sprak er met Tijl Coorevits (20, gitarist en backings), Jannes Degrande (20, drums en backings) en Taron Zohrabyan (20, zanger en bassist) over het bijzondere verhaal achter hun band CESARS PALACE.
Ashtray
De wegen van deze muzikanten kruisten voor het eerst in het secundair kunstonderwijs op de MUDA-school in Evergem. In het vijfde middelbaar speelden César en Jannes in een band genaamd Ashtray die nog op zoek was naar een bassist. Na een beetje overtuigingswerk van César gaf Taron de basgitaar een kans. Ashtray stond regelmatig op het podium en kon dan steeds rekenen op de hulp van Tijl voor onder andere opstellen en afbreken. Helaas kregen de vrienden anderhalf jaar geleden een zware klap te verwerken door het plotse overlijden van César.
Groot potentieel
‘César was een heel getalenteerde muzikant met groot potentieel om producer te worden. Hij was eerder het mysterieuze type en behoorlijk imposant met zijn grote verschijning. Op vlak van muziek was hij een echte perfectionist, die een soort broederlijke competitie kon uitlokken tussen bandleden. César was een duidelijk voorbeeld van “hard vanbuiten en zacht vanbinnen.’
In de zware periode na het verlies van César moest Jannes zijn eindwerk afleggen en besloot dit te doen in de vorm van een nieuwe band CESARS PALACE waar ook Tijl en Taron deel van uitmaakten. Hoewel de jonge muzikanten hun band nog wat schools vonden klinken, waren de reacties overdonderend. Jurylid Peter Lesage (conservatorium leerkracht, zanger, gitarist, toetsenist en producer) noemde het optreden van CESARS PALACE die dag het beste schoolwerk dat hij ooit had gezien. Jannes kreeg een perfecte score van 100% voor zijn eindwerk. Het was duidelijk: hiermee moesten ze verder.
Thuiskomen
‘We repeteren nog steeds in de Bagoniewijk, in César zijn ouderlijke thuis. Ook voor ons is het hier altijd thuiskomen. We hebben een bijzondere connectie met de ouders van César en het is een inspirerende plek waar altijd iets te beleven valt. César is hier ook ‘aanwezig’ voor ons.’
Aan de muur van de repetitieruimte prijken foto’s van allerhande legendarische rockmuzikanten. Centraal hangt een groot canvas met een foto van César met zijn gitaar in de hand.
‘Met de band zit het ook goed, al was dat even zoeken. We hadden eerst nog een extra gitarist, maar tussen ons drie klikt het gewoon op zo een niveau dat de bezetting met vier personen wat te druk of te vol voelde. Nummers schrijven en beslissingen nemen gaat nu super vlot en democratisch. Je brengt als band zoveel tijd met elkaar door dat je zowel op muzikaal als persoonlijk vlak goed moet overeenkomen, en dat is niet altijd vanzelfsprekend.’
Groot dromen
‘Als je ons vraagt naar bands die ons beïnvloeden, dan komen er vooral postpunk en stonerrock bands in ons op zoals Idles, King Gizzard & the Lizard Wizard, Queens of the Stone Age, pigs, Viagra boys, enz. We houden vooral van bands die live een steengoed optreden kunnen neerzetten. Dat is voor ons ook de focus: knallen op het podium.’
‘We werken hard en hebben veel ambitie. De droom is om de wereld te zien aan de hand van onze muziek. Het plezier in de muziek behouden blijft wel het belangrijkste. We streven niet naar de grote dure tourbussen. Maar van land naar land reizen en overal spelen, dat zou het ultieme plezier zijn voor ons.’
Hou ze in het oog
CESARS PALACE is te volgen op facebook (/Cesarspalaceee) en instagram.
‘We zijn te beluisteren op Spotify met 3 nummers waarop César nog meespeelt op gitaar. Niet helemaal representatief voor wat CESARS PALACE nu live brengt, maar deze ‘Ashtray Tapes’ hebben uiteraard veel waarde voor ons. Er komen dit jaar een reeks optredens aan, zoals te vinden op ons profiel op vi.be (/CsarsPalace). Kom zeker eens af!’
