GIUSEPPE Rizzuto (Seppe voor de vrienden) en Jean-Paul De Moor komen me breed lachend tegemoet op ‘De Kaai’. Ze vertellen over het zwerfvuil dat ze er vinden maar ook over hun liefde voor vissen…
‘Ongeveer 8 jaar geleden begon ik met het vrijwillig opruimen van de Kaai,’ vertelt Seppe. ‘Ik kon het echt niet meer aanzien hoeveel blikjes en flessen er rondslingerden rondom en in het water. Via Schoon Volk, een samenwerking tussen de Gemeente en MIWA, kreeg ik materialen en vuilzakken. Met een schepnet op een meterslange steel vis ik tot op de dag van vandaag vuilnis uit het water.’
‘Af en toe ben ik het wel eens grondig beu om andermans rommel op te ruimen. Van bh’s tot kattenbakkorrels, kleding, schoenen en plastic zakjes met hondenpoep. Maar mijn zoontje komt hier zo graag en is gehecht aan deze plek waar we samen vissen, dat ik vastberaden verder doe. Voor de natuur, mijn zoon en mijn twee beste vrienden Ronny Haeck en Jean-Paul.’
Karpers en catastrofes
Toen Jean-Paul ongeveer 25 jaar geleden op zijn dagelijkse wandeling met zijn hondje werd aangesproken door Seppe, was dat het begin van een fantastische vriendschap. ‘Meneer, zit hier vis op dit water?’ wou Seppe weten die dag op de Kaai.
‘In mijn jeugd was ik visser,’ legt Jean-Paul uit, ‘maar toen Seppe me aansprak was ik al lang niet meer actief. Wel kon ik hem vertellen dat er een drietal jaar voordien een pompinstallatie verder in de Brugstraat defect was geraakt en een grote vissterfte had veroorzaakt. Karpers, snoeken, zelfs de eendjes moest eraan geloven. Ik had eigenlijk geen idee of je hier al terug kon vissen.’
In 2014 volgde Seppe de liefde naar Stekene en verhuisde naar onze gemeente. De Kaai werd zijn vaste stek en hij zag het vissenbestand met dieren van gemiddeld 2.4 kg groeien tot 80 à 100 exemplaren tot wel 17 kg. De Kaai werd de vaste stek van 3 vissersgroepen met op het hoogtepunt zo’n 200 leden. Een geweldige plek waar sportvissers en natuurliefhebbers elkaar troffen.
Helaas sloeg bijna 3 jaar geleden het noodlot toe. Door de extreme warme zomer zakte het waterpeil op de Kaai zo ver weg dat de vissen het niet overleefden. De Gemeente deed wat ze kon, maar door het geldende oppompverbod stond men machteloos. Met hulp van de brandweer werd de dode vis afgevoerd en werd de Kaai structureel uitgediept en verstevigd.
In december vorig jaar werd onder leiding van Alain Dillen van het Vlaamse Instituut Natuur- en Bosonderzoek terug jonge vis op de Kaai uitgezet. ‘Er werd gekozen voor voorn en baars,’ verduidelijkt Jean-Paul, ‘omdat deze vissen de bodem niet omwoelen, en ze de waterkwaliteit dus niet negatief beïnvloeden.’
Openbare visput
‘Samen dromen we van een openbare visput in Stekene waar we terug op grote karpers kunnen vissen,’ mijmeren Seppe en Jean-Paul. ‘Het grote verschil tussen vissen op een visput en openbare wateren is dat je rondom een visput faciliteiten hebt, beveiliging, en je bent bovendien volledig verzekerd.’
‘De mensen van Gemeente Stekene doen echt hun best om de Kaai te beschermen. Toch zou het fantastisch zijn als er meer gecontroleerd zou worden op sluikstorten, maar ook controle van visvergunningen en handhaven van het visverbod in de paaiperiode (16/4-31/5) zou deze zone ten goede komen. Echte sportvissers zijn zich ervan bewust dat dergelijke kommen ongelooflijk belangrijk zijn voor de voortplanting van de vissen. Maar velen weten het niet, of trekken zich er niets van aan en vissen dus ook tijdens een periode dat je de dieren eigenlijk met rust moet laten.’
‘Er zijn hoopvolle tekenen dat de waterkwaliteit erop verbetert, zoals de aanwezigheid van een bever. Er werden zelfs al eens twee zeehonden gespot, die hier een gemakkelijke maaltijd kwamen vissen. De waterkwaliteit is ook belangrijk voor de peddelaars die de Stekense Vaart gebruiken om te trainen en ontspannen. Een relatief nieuwe manier om te genieten van onze mooie lokale natuur.’
Quote:
‘Af en toe ben ik het wel eens grondig beu om andermans rommel op te ruimen. Van bh’s tot kattenbakkorrels, kleding, schoenen en plastic zakjes met hondenpoep.’
Giuseppe Rizzuto
