HET is al dagen rotweer maar ik moet erdoor, de deadline van de Gazet valt binnenkort! Aan de Koebrugstraat nummer 86 treft mij de sobere, veelzeggende beschildering van het boekenkastje aldaar. Een kind steekt hulpeloos de armpjes op, ik zie water, een boosaardig creatuur… ‘Watervrees’ is de titel van het boek dat Dirk Bracke schreef over kindermishandeling en waaraan dit boekenkastje gewijd is.
Vanwaar kwam het idee om boekenkastjes te plaatsen?
‘Als ik indertijd naar mijn werk fietste, merkte ik in een straat in Zelzate eens zo een boekenkastje op. Ik vond dat leuk. Wat later stelde ik de vraag aan de bib of dit misschien ook iets was voor Stekene? Het antwoord van Maarten, onze bibliothecaris, klonk een tikje mysterieus: ‘Nog even geduld, er is iets op komst!’ Maar dan kwam corona ertussen!’
Toen was er al iets bezig?
‘Ja, nog even daarvoor had een vergadering plaatsgevonden waar je je kon opgeven als meter of peter voor een boekenkastje. Er zou samengewerkt worden met de afdeling metaalbewerking van de Broederschool voor de realisatie van de kastjes. Daarna zouden ze voor beschildering naar de Kunstacademie gaan, waar de verschillende thema’s zouden worden voorgesteld.’
De beschildering spreekt wel aan, ze gaf mij al direct een eng gevoel!
(lacht, dan ernstig) ‘Ons kastje stond er nog niet lang toen mijn zoon verrast opmerkte: ‘Mama, het begint al te roesten!’ Ik dacht, ja, dat mankeert er nog aan! Ik vond het spijtig, het was zo mooi! Ik stuurde een mail naar Maarten met de vraag wat er aan de hand kon wezen met dat kastje. Zijn antwoord: ‘Er zijn twee kastjes waar men vergeten is een primer op te zetten…’ Juist de twee Watervreeskastjes, want er zijn er twee met die naam; het ander staat hier wat verder…alsof er een kwade hand mee gemoeid is!’
Wat zou ermee moeten gebeuren?
‘In principe eerst terug afschuren, zonde van het schilderwerk natuurlijk, dan een primer opzetten en daarna opnieuw beschilderen…’
Ben jij een lezer?
‘Als ik tijd heb! Op verlof nam ik altijd een paar boeken mee, de laatste tijd is het meer de e-reader geworden. Ideaal voor op reis want die neemt geen plaats of gewicht in. Toen we deze zomer naar Frankrijk vertrokken, raadde ik mijn echtgenoot aan in de bib een goed boek te halen voor de lege momenten. Ik heb mijn e-reader, maar daar is hij niets mee. Hij kwam tot de conclusie dat hij dan net zo goed eens in ons eigen boekenkastje kon snuisteren, waar hij toch een geschikt exemplaar uithaalde.’
Vind je het belangrijk dat jouw kinderen lezen?
‘Toen ze nog klein waren hebben wij hen veel voorgelezen. Niettegenstaande, leest geen van beiden echt graag. Het zit er niet in. Door die multimedia is er zeer veel veranderd, al vind ik het wel jammer!’
Om op het thema van het boekenkastje terug te komen, misschien is het wel een toegankelijk item om toch nog eens iemand tot lezen te verleiden?
‘Ja, daarom kijk ik regelmatig de inhoud na om te zien of er nog genoeg variatie in steekt om een klein waaiertje van liefhebbers steeds opnieuw ermee te lokken…’
Welk genre heeft jouw voorkeur? Wat lees jij graag?
‘Niet direct de sociale problematiek die Dirk Bracke aansnijdt. Soms vraag ik mij af of dit zelfs voor jongeren niet te zwaar is, al worden sommigen onder hen wel ermee geconfronteerd en kan een boek in dat geval therapeutisch werken. Ik zoek ontspanning. Die vind ik vooral bij de Scandinavische thrillerschrijvers, al kan ook de Limburgse Anja Feliers mij met haar detectives wel bekoren.’
Ik neem afscheid van Ingrid en bedank haar hartelijk voor het gesprek. En zie… daar is de zon!
Quote
‘Op verlof nam ik altijd een paar boeken mee, de laatste tijd is het meer de e-reader geworden. Ideaal voor op reis want die neemt geen plaats of gewicht in.’
Ingrid Vanderstukken