Als kind was Danny Van Hamme (°1961 – Bosdorp, Stekene) heel vaak aan het tekenen, ontwerpen van camionettes was één van zijn favoriete onderwerpen. Later maakte hij kennis met stripverhalen en tekende dan figuurtjes na of maakte zijn eigen kleine strips. Eens in het middelbaar bezocht Danny het Atheneum in Sint-Niklaas, volgde de richting plastische kunsten, dat was 21 uur per week schilderen, tekenen en beeldhouwen…
‘Van Gerard Goudaen, een bekend graficus, kregen we wetenschappelijk, naar de natuur en modeltekenen. Soms trokken we de natuur in en verzamelden dan allerlei om later in de klas in beeld te brengen. Arie Van Daele was onze leerkracht beeldhouwen. In die periode richtte ik thuis mijn eerste atelier in, zo rond mijn 17de. Klee en Kandinsky waren toen mijn grote voorbeelden die uitnodigden tot experimenteren.’
Octave Landuyt
‘Daarna kwam de studie in Gent. Octave Landuyt was gedurende twee jaar onze leerkracht, dat was een openbaring! Ik zie de man nog zo voor me, zijn fijne Italiaanse snorretje, zijn lederen pet op het hoofd, zijn typisch Gentse tongval. Bij hem mocht je alle richtingen uit, je zou zijn aanpak kunnen omschrijven als toegepaste kunsten, alles was mogelijk. Via Landuyt maakte ik ook kennis met figuren als Léo Ferré, Brigitte Fontaine, Vasarely, personen die hij persoonlijk kende en over wie hij pittige anekdotes kon opdissen. Van de Oostendse landschapsschilder Roger Cools heb ik de interesse voor landschappen overgehouden. De landschappen van de impressionisten boeien me het meest gevolgd door de expressionisten zoals Max Beckman.’
Bureaujobke bij de spoorwegen
‘Het gedroomde leven werd toen onderbroken door die akelige verplichting: legerdienst. Toch zijn er wel wat inktvlekken op bureaus achtergebleven in de kazerne want ook daar tekende en krabbelde ik op alle papier dat voorhanden was. Mijn liefhebbende ouders zorgden ervoor dat ik me na de legerdienst kon ‘settelen’. Mijn vader hielp me aan een mooi bureaujobke bij de spoorwegen. Alle goede bedoelingen ten spijt, dat was niet echt waar ik van droomde. Na 11 maand hield ik het voor bekeken en kon aan de slag bij een reclamebureau. Met bijscholing in desktop publishing en photoshop kon ik daar mijn creatieve ei wel kwijt. Aanvullend volgde ik toen ook 4 jaar academie te Sint-Niklaas, tekenen naar levend model bij Beatrice van den Broucke en Andre Heye.’
Afreageerperiode
‘Eind jaren tachtig ging ik volledig mijn eigen weg, compromisloos. Zo heb ik na een relatiebreuk in die periode een aantal zeer grote doeken geschilderd, zeer expressionistisch, grotesk soms. Dat was een heuse afreageerperiode, die werken staan op zolder en heb ik nog nooit geëxposeerd. Tussen 1980 en 2000 had ik regelmatig tentoonstellingen, Leuven, Brussel, Lanaken, Tervuren, Gent, Antwerpen, Nederland ook. Een opvallend verschijnsel is dat de verkoop, bijna gelijk met de invoering van de euro, serieus is gedaald. Het is steeds moeilijker om een goeie prijs te bedingen voor een origineel werk.’
Creëren is experimenteren
‘Waar ik nu mee bezig ben is heel gevarieerd: tekenwerk, schilderen, veel grafisch werk op de computer, fotografie en een mix van alles tussenin. Creëren is experimenteren, ik ervaar het als een speeltuin en smijt me er gewoon in. Ik pin me niet vast op één stijl of genre, zoek steeds nieuwe uitdagingen. Mijn inspiratie staat niet droog, projecten met muziek in combinatie met digitaal bewerkte beelden is iets wat ik graag nog wil tonen. Veel is daar niet voor nodig: een tv-scherm, een laptop, een zaaltje met enkele stoelen voor de bezoekers. Er zitten ook nog enkele andere experimenten aan te komen die ik ga uitproberen.’
Blijven prutsen
‘Dit werken is voor mij even noodzakelijk als ademen, al mijn interesses, muziek, filosofie, literatuur komen er in samen. Een ‘painter’s block’ overwin ik door te blijven ‘prutsen’, zoeken, niet stilzitten en dan slaat de motor weer snel aan.’
‘Als je me vraagt voor de vuist weg 3 kunstenaars op te noemen die me inspireren of mijn bewondering wegdragen: Leonardo da Vinci voor zijn beheersing in tekenen en beeldhouwwerken, zijn vernuft in engineering: helikopters in die tijd al. Een tweede is zeker Marcel Duchamp , die zet alles ondersteboven, de klassieke kunstopleiding, tekenen, schilderen. Een derde figuur is Martin Kippenberger, een Duits installatiekunstenaar, schilder, tekenaar met een zeer tegendraads oeuvre, vaak cynisch en obsceen met de bedoeling de draak te steken met de kunstwereld.
By the way, ik ben ondertussen ook terug bezig met muziek maken, maar dat is een ander hoofdstuk.’
Quote:
‘Een ‘painter’s block’ overwin ik door te blijven ‘prutsen’, zoeken, niet stilzitten en dan slaat de motor weer snel aan.’
Danny Van Hamme