MAANDAG 8 mei 2023. Dag op dag 78 jaar na de wapenstilstand van de tweede wereldoorlog werd ook op de liggende wip van café Malpertuus het laatste schot gelost. Marc Meul en Willy D’Hondt bekijken hoe het nu verder moet na de definitieve (?) sluiting van café Malpertuus.
Het zijn harde tijden voor het Kemzeekse dorpsleven. De eens zo bruisende gemeenschap verliest enkele jaren na sluiting van café De Zwaan opnieuw één van de gevestigde ontmoetingsplaatsen. Op 13 mei werd immers de laatste pint getapt door Dirk en Diana Garrevoet, die nu ook van hun welverdiend pensioen mogen genieten. De hoop om een overnemer te vinden leeft nog bij Marc en Willy maar ondertussen is hun schuttersclub Malpertuus dakloos.
Wintervermaak
‘Onze schuttersclub heet Malpertuus maar is eigenlijk een fusieclub ontstaan in 2003 toen Wintervermaak en Stuivenberg samensmolten. De geschiedenis van die moederclubs gaat ongeveer 70 jaar terug. Dirk en Diana hebben het café in 2006 overgenomen, drie jaar na de fusie en daar zijn we hen nog altijd heel dankbaar voor’, zegt Marc. ‘Malpertuus was een fijn café, gezellig, goede bediening en altijd kraaknet. Daar waren de leden van andere clubs vaak jaloers op, Dirk en Diana verdienen van ganser harte een bloemetje.’
Te koud voor staande wip
‘Veel vroeger werd enkel op de staande wip geschoten maar in de winter is het daarvoor te koud. Om die reden begon men in zaaltjes achterin de cafés op de liggende wip te schieten. Dat valt nu dus ook stil in Kemzeke, we schieten nog twee keer in mei. In juni stopt de club met schieten maar we houden ze wel in leven. We hopen nog altijd op een nieuwe uitbater, en dat we dan ook nog de zaal mogen gebruiken. Als die er niet is voor Nieuwjaar evalueren we hoe het verder moet’, vult Willy aan.
Nog drie overblijvers
‘Onze schuttersvereniging was één van de vier leden van Noord-Waasland. In Stekene is er nog de maatschappij Kerkstraat, in café Monty op de Heikant. Daarnaast in Sint-Pauwels bij Den Decker en in Kieldrecht is er de maatschappij Stuivenberg-Paal, die eigenlijk van origine een Stekense maatschappij is.’
Meest bloeiende club
‘Schuttersclub Malpertuus is qua leden en vooral dan wat betreft de aanwezigheid op de schietingen nog één van de meest bloeiende clubs. Wij zijn altijd ruim vertegenwoordigd op de schietingen van de andere clubs. Sommige van onze leden schieten tot drie keer per week. Bij Malpertuus was het altijd op maandag, op zich is dat niet echt een probleem want je kan er niet omheen: dit is een sport voor gepensioneerde 60-plussers geworden’, zucht Willy. ‘Bij gelegenheid zie je nog wel een keer een jonge schutter maar dat wordt steeds zeldzamer.’
Zonder knaap
‘De inleg om mee te spelen bedraagt slechts vijf euro, de cafébaas legt meestal wel wat bij en die pot wordt dan op het eind verdeeld door de schutters.’ Tijdens het interview geeft een schutter een zijvogel af. ‘Ze krijgen daar een penning voor en die wordt op het eind gebruikt voor de uitbetaling. Vroeger gebeurde dat allemaal direct door de knaap. Die raapte ook de pijlen op en ontving de vogels. Maar die is er niet meer, nu rapen de schutters zelf hun pijlen en vogels op.’
De laatste koning?
Op de laatste schieting hadden slechts 8 leden van de club hun boog uit de kast gehaald. ‘Normaal gezien zijn we met dubbel zoveel maar blijkbaar waren er vandaag nogal wat verhinderd. Zeker op onze koningsschieting die telkens op een zaterdag in november plaatsvindt met aansluitend het teerfeest van de maatschappij is het altijd druk. Paul Meul kroonde zich in november 2022 tot koning. Ik hoop dat het niet de laatste was’, besluit Marc.
Quote:
‘Malpertuus was een fijn café, gezellig, goede bediening en altijd kraaknet. Daar waren de leden van andere clubs vaak jaloers op, Dirk en Diana verdienen van ganser harte een bloemetje.’
Marc Meul en Willy D’Hondt
