FOTO: BEVER
Naast ‘geboren en getogen’ Stekenaars vestigen er zich voortdurend ‘nieuwe’ inwoners in onze gemeente. In deze rubriek vertellen ‘inwijkelingen’ over hun ervaringen in 9190. Eric Van Daele (63) bij de spits af.
Wat was de reden om te verhuizen naar Stekene: werk, familie,
vrienden, liefde…
‘Gehuwd in 1986 maar geen werk en geen vaste stek, we leefden van de liefde maar dat kon helaas niet blijven duren. Ik kreeg een lesopdracht in het Waasland als leraar godsdienst en mijn vrouw werkte met vrijstelling van stempelcontrole als schaapherder in Stekene. Eerst woonden we vier jaar in Sinaai en dan vonden we onze vaste stek in Stekene. Ik was godsdienstleraar in KA Zelzate maar nu een jaartje op pensioen. Momenteel woon ik met mijn vrouw en zijn onze kinderen (twee dochters en een pleegdochter) het huis uitgevlogen.’
Voelt u zich na 30 nog een ‘inwijkeling’?
‘Een inwijkeling voel ik me niet want ik ken heel wat mensen en kan duchtig meepraten over het reilen en zeilen maar ik zie mezelf niet als een echte Stekenaar. Ik zeg nooit geulder, weulder of zeulder voor jullie, wij of zij.’
Bent u actief in verenigingen/vrijwilligerswerk/(sport)clubs?
‘Ik ben actief in 11.11.11, Groen Stekene en Werkgroep Trage Wegen. In het verleden Stekene Verkocht, plaatselijke ACV en voedselteams.’
Wat zijn voor u de ‘aangename’ kanten om in Stekene te wonen?
‘Stekene heeft nog mooie stukjes natuur en landelijk karakter, en je hebt tevens een rijk aanbod aan winkels, scholen, cultuur, sport…Vermits ik een visuele handicap heb, doe ik alles met de fiets of het openbaar vervoer en dit lukt aardig in Stekene.’
Vond u het makkelijk om te ‘integreren’ in Stekene? Spelen ‘goede buren’ daarbij een rol?
‘Ongetwijfeld spelen buren een belangrijke rol en hier zijn we met ons gat in de boter gevallen. Aan onze nabije buren kunnen we niets verkeerd vragen. Twee factoren spelen ook mee bij het integreren: via de kinderen leg je veel sociale contacten en ontmoet je toffe mama’s en papa’s, waar de kinderen ons soms mee plaagden. Daarnaast beschikt Stekene over een gevarieerd verenigingsleven waar elke nieuwkomer met open armen wordt ontvangen. Mijn vrouw zong in het Muzenisse koor en is lid van de jogging club.’
Wat zou in Stekene nog graag veranderd zien?
‘Ik vind het bedroevend hoe men in Stekene in het verleden omsprong met de open ruimte en natuur onder meer door het veelvuldig verlenen van verkavelingsvergunningen voor gronden van weekendverblijven. Gelukkig plant men terug bossen aan in Stekene en ik vond het fijn om bij enkele aanplantingen mee te helpen. Stekene leeft en heeft een sterk sociaal weefsel. Koester dit zodat Stekene geen slaapgemeente wordt met grote appartementsgebouwen. De Gazet van Stekene biedt alvast een mooie bijdrage aan het sociale weefsel.’
