BEGIN december had ik een afspraak met Paul Van Guyse in de verlaten kantine van SK Kemzeke. ‘Vrijwilliger in de kijker? Ik ben niet alleen. We doen dat hier met een heel team. Die hebben allemaal hun eigen inbreng en hun eigen verdienste. Ik zal ze optrommelen en dan kunnen we samen op de foto.’ Die oproep is duidelijk niet in dovemansoren gevallen want uitgerekend op de koudste dag van het jaar is iedereen trots om als medewerker van SK Kemzeke op het perfect onderhouden maar bevroren speelveld te poseren.
Zelfs na meer dan vijf jaar blijft het een beetje wennen om niet langer over Klauwaerts maar wel over SK Kemzeke te spreken. Paul Van Guyse was nochtans zelf één van de bestuursleden van de toenmalige Klauwaerts maar hij is heel duidelijk over het nieuwe bestuur. ‘Die hebben in 2017 de club nieuw leven ingeblazen en die doen dat met veel enthousiasme. Als je ziet wat ze met het feestcomité allemaal inrichten dan kan ik enkel maar zeggen dat die mannen heel goed hun best doen. Maar het zijn allemaal jonge mensen en die moeten overdag werken. Je kan van hen niet verlangen dat ze doorlopend op de club zijn.’
Achillespees
Dus zijn er vrijwilligers nodig, en is dat niet de achillespees van alle verenigingen? ‘Het wordt steeds moeilijker om die te vinden maar het lijkt me wat overdreven om nu meteen te zeggen dat dit de ondergang van vele (voetbal)clubs zal worden’, zegt Paul Van Guyse. Er is ook steeds meer te doen vanwege nieuwe regelgevingen, niet enkel in het voetbal. Wij zijn momenteel nog met een grote groep maar de voorbije jaren zijn enkele vaste medewerkers zoals André De Wert, Lois Boon en Dirck Vlaminck overleden. Ik vergeet er zonder twijfel nog wel een paar, maar vind maar mensen in de plaats.’
Japanners
‘In de wintermaanden verloopt alles op een vrij regelmatige basis. Er zijn de wedstrijden van de acht jeugdploegen, reserven en het eerste elftal. Daarvoor hebben we vaste teams in de kantine waar we iedere week opnieuw op kunnen rekenen. Maar na de matchen moeten ook de kleedkamers gekuist worden. Hier is het niet zoals bij de Japanners, die kuisen bij het vertrek alles kraaknet op, dat is hier wel helemaal anders. Daarnaast moeten ook de frigo’s gevuld, de kantine gekuist en ga zo maar door.’
Onderhoud
‘Wij moeten ook niet alle dagen op de club zijn, ik denk zo’n vier dagen per week maar je mag die uren niet tellen. In de zomermaanden wel, dan moet de sproeiwagen regelmatig verzet worden Eric De Cock en ikzelf zorgen voor het gras en de zijkanten. Voor het seizoen is dat vrij intensief maar nu is het af en toe eens met de rol platrijden en wat proper leggen. Eigenlijk hebben we een pleintje te weinig maar we zitten compleet rondom ingebouwd. Het dagelijks onderhoud van de gebouwen doen we zelf. Voor de grote werken zoals de nieuwe ramen krijgen we hulp van de gemeente. Maar je kan niet verwachten dat die mensen hier het onderhoud doen. We zijn tevreden met de steun die we krijgen en al het overige doen we zelf met ons geweldig team vrijwilligers.
Op de foto vlnr: Patrick Rook, Paul Van Guyse, Jacqueline Caeldries, Eric De Cock, Jan Van Cotthem, René De Rijbel, Jan Van Britsom en Viviane De Maeyer
Quote: ‘We zijn momenteel nog met een grote groep maar de voorbije jaren ontvielen ons helaas enkele vaste medewerkers’
