EEN mooie herfstdag begin november. Michiel Van Goethem, eigenaar van eenmanszaak Arborum Boombeheer uit Stekene, is aan het werk op de site van Gillisbos in Sint-Gillis-Waas, 15 meter boven de grond. Als boomverzorger en –chirurg snoeit, velt en plant Michiel bomen. Meestal klimt hij zelf in de bomen, vandaag maakt hij gebruik van een hoogtewerker. ‘Een zieke boom vellen is niet altijd nodig, door in te korten kan je de levensduur nog jaren verlengen.’
Na zijn middelbare studies aan de tuinbouwschool in Sint-Niklaas behaalde Michiel een bachelor Agro – en Biotechnologie, afstudeerrichting groenmanagement. ‘Tijdens mijn bacheloropleiding deed ik stage bij een Zweedse boomverzorger. De technieken zijn vergelijkbaar met de onze, alleen is de diversiteit aan bomen er redelijk eentonig met enkel berken, sparren en coniferen. Eiken of andere bomen komen er minder voor.’
Voor Michiel was zijn stage in Zweden een leerrijke periode. ‘Bij het zagen van een boom starten wij met een spie aan de onderkant, in Zweden beginnen ze aan de bovenkant. Deze techniek heeft als voordeel dat je veel makkelijker op de juiste plaats uitkomt.’ Michiel volgde voorts nog een opleiding bij de BSBB, Belgische School voor Boomverzorging en Boombeheer, klimtechnieken was een onderdeel van de opleiding.
Niet te snel bomen vellen
Michiel is geen voorstander om ‘zieke’ bomen zomaar te vellen. ‘Ik raad meestal aan om bomen te behouden, tenzij ze een bedreiging vormen voor een woning of mensen. Door het inkorten kunnen zieke bomen soms nog vijftien jaar verder leven en leveren hierbij juist een dankbare habitat voor insecten en vogels.’
Boomverzorger word je niet zomaar, technische vaardigheden en een goede conditie zijn een must
Als het er echt op aankomt om een boom te behouden schakelt Michiel sporadisch de techniek van de tomografie in. ‘Een tomograaf registreert zeer nauwkeurig de geluidssnelheid doorheen een stam, tak of wortel. Op basis daarvan kunnen we de staat van het hout in kaart brengen. We beslissen dan om een boom te snoeien om de belasting op zwakke punten in de stam, takken of wortels te verminderen.’
Op eigen benen
In het Gillisbos, net buiten de dorpskom van Sint-Gillis-Waas wordt een ‘voedselbos’ aangelegd met onder meer fruit- en notenbomen, bloemen en bijen. Aan de rand van site snoeit Michiel een tiental grote canadapopulieren. ‘Drie jaar geleden richtte ik Arborum Boombeheer op, wou graag op eigen benen staan. Mijn klanten komen uit het ganse Waasland, voornamelijk particulieren, werk ook voor gemeenten of overheid. Af en toe doe ik opdrachten in onderaanneming.’
Hoogtevrees
Michiel benadrukt dat boomklimmen spannend werk is, maar niet gevaarlijk. ‘Vroeger pakte men een ladder en klom half of helemaal ongezekerd de boom in, tegenwoordig zijn er veel betere manieren. Bij boomklimmen staat de beveiliging centraal. Naast mijn helm, zaagschoenen en klimgordel draag ik nog een zaagbroek. Voor het klimmen in bomen heb een keuringscertificaat, geldig voor vijf jaar. Voorts ben ik goed verzekerd tegen mogelijke ongevallen.’
Boomverzorger word je niet zomaar. ‘Het beroep vereist meer dan enkel theoretische kennis over de verschillende boomsoorten. Je moet daarnaast beschikken over technische vaardigheden. Een goede fysieke conditie is een must. Of ik nooit last heb van hoogtevrees? Toch wel, maar daar is niets mis mee. Soms heb ik nog wel eens kriebels, maar eenmaal boven ben ik helemaal gefocust.’
