HET is ondertussen een vertrouwd dorpsbeeld: vrijwel iedere dag, weer of geen weer, rijdt Valere Vanderlinden (73) met zijn karretje en paard Flipper doorheen Kemzeke. Of ik geen ritje wou meerijden? Dat moet je me geen twee keer vragen…
Lang geleden zong Willem Vermandere over ‘Blanche en zijn paard’, een oude knol die stapvoets van Kortrijk naar Lauwe sukkelde. Flipper daarentegen, een draver geboren als ‘Lady de Castor’ is dan wel 18 jaar maar straalt één en al energie uit, een pittige draver, gespierd, rond de 400kg.
“Ik kocht Flipper toen hij drie was,” vertelt Valere. “Hij komt uit een stal van West-Vlaamse fokkers die prijzen pakken op drafwedstrijden in binnen- en buitenland. Ik mocht een proefritje maken met Flipper, het was liefde op het eerste gezicht. Je moet een team vormen met een paard, ik stak er jarenlang tijd in, maar nu weet Flipper blindelings wat ik wil. Het komt eigenlijk nauwelijks voor maar als ik niet om half acht ’s morgens bij Flipper sta, dan komt hij me wel halen om een tochtje te maken.”
De vader van Valere was een fruitboer in Vrasene. “Ik had geen zin om het bedrijf over te nemen, ben al snel gaan werken in de haven. De paardenmicrobe zat in mij van jongs af aan, paarden opleiden is mijn leven. Mijn vrouw zegt weleens dat ik liever bij de paarden ben dan dat ik thuis zit, ik denk dat ze wel gelijk heeft.”
Steeds minder landweggetjes
Valere heeft een aantal ‘vaste’ routes uitgestippeld, vandaag starten wij vanuit de Reinaertlaan in Kemzeke richting Nationalestraat. “Voor een paard zijn asfaltwegen niet echt geschikt, ik gebruik hoefijzers als bescherming tegen overmatige slijtage. Spijtig genoeg zijn er steeds minder landweggetjes waar ik met Flipper mag rondrijden. In de Stropers bijvoorbeeld is er geen plaats meer voor ons.”
Flipper krijgt een mengeling van sportvoeding, haver, klaver en vers gras
Het is een prachtige na zomerdag, 13 graden, een beetje fris anderhalve meter hoog op het zitbankje naast Valere, een Porsche heeft haast en steekt ons voorbij op de smalle Heerweg op weg naar Sint-Gillis-Waas. We slaan de Astweg in, tussen pompoenvelden en fruitgaarden, een moeder en dochter picknicken in het gras en zwaaien ons toe, Valere en Flipper genieten van de aandacht. Ondertussen krijg ik een korte cursus ‘paardenverzorging’. “Je ziet zeker wel dat Flipper in een prima conditie steekt, nauwelijks vet. Hij krijgt een mengeling van sportvoeding, haver en klaver, en uiteraard vers gras op zijn wei. Waar je vooral op moet letten is het bit. Helemaal in het begin had ik het bit te hard ingezet en dat liet Flipper duidelijk verstaan.Met een nieuw bit waren alle problemen meteen opgelost.”
We rijden door de Loeverstraat, slaan linksaf in de Kemzekestraat en Flipper ‘ruikt’ al zijn stal, twee kilometer verderop, Valere hoeft nauwelijks bij te sturen met zijn teugels. “Of ik nog lang met Flipper ritten ga maken? Ik ben pas 73, de mooiste jaren liggen nog voor de boeg,” lacht Valere.
