‘SWEET Caroline’, ‘Laat de zon in je hart’, ‘Mooi, het leven is mooi’: Stekene maakt zich op voor de 95ste GP Dr Eugeen Roggeman, een wielerwedstrijd over 169,40 km voor beroepsrenners. Anderhalf uur vooraleer 80 renners vertrekken, verkennen wij het ganse parcours alvast met de fiets. We ontdekken schilderachtige plekjes langs bochtige, smalle wegen tussen maïsvelden, bossen en boerderijen in de Wittingstraat, Hinnestraat en de Vennestraat, een pure promo voor toerisme Stekene.
Een koers inrichten anno 2021 is geen sinecure. Alleen al om de veiligheid te waarborgen zijn tientallen vrijwilligers in touw, vanzelfsprekend heel wat Stekenaars maar ook van ver daarbuiten. Vlakbij de voormalige bioscoop Rio ontmoet ik Nancy (40), walkietalkie in de hand, lid van de ‘Seingevers Vlaamse Ardennen’. Deze morgen om 9 uur vertrokken vanuit Ronse met de bus met nog een 25-tal collega-seingevers. De bus brengt hen op het parcours, na de koers worden ze terug opgehaald. Een lange ‘werkdag’, pas rond 19u00 zal Nancy thuis zijn. “Het is niet echt moeilijk om seingever te worden, vooral goed opletten wanneer de wagens met de rode en groene vlag passeren.”
Wat verderop tref ik Nadine (55), 35 jaar in Ronse gewoond, nu is Kluisbergen haar thuisbasis. “Ik ben twee jaar seingever, ik wil onder de mensen komen. Ik ben een boerendochter, ik zorg voor mijn 8 katten, 2 vogels, 11 kippen, 2 honden en 2 konijnen.” Rijk worden seingevers niet. “Ik geloof dat we 30 euro dagvergoeding krijgen maar ik doe het niet voor het geld, ik kan slecht tegen alleen zijn, voor mij draait het om sociale contacten.”
Ik kan slecht tegen alleen zijn. Ik doe het niet voor het geld, ik geloof dat we een dagvergoeding van 30 euro krijgen
Nadine
Van Oekraïne naar Leverkussen en Ronse
Omdat de renners nog op zich laten wachten maakt Katerina (65), ook al lid van de ‘Seingevers Vlaamse Ardennen’, tijd voor een langere babbel. “Mijn moeder kwam uit Oekraïne, tijdens de 2de Wereldoorlog werd ze door de Duitsers gedeporteerd naar Leverkussen waar ze bij een dokter werkte. Ze ontmoette er mijn vader, ze weken na de oorlog uit naar Laken, wij waren zowat buren van de koning. Nog later verhuisden we naar Ronse.” Perfect tweetalig, zangerig Nederlands doorspekt met af en toe een uitdrukking in de taal van Molière. Katerina stond twintig jaar aan het hoofd van een waterbedrijf, verkoos nadien om interim werk te doen. “Stilzitten is niet aan mij besteed, ik maak kleding voor minderbedeelden, ik kook graag en heb mijn handen vol met mijn tuin. Ik kom liefst onder de mensen, seingever is voor mij een gedroomde hobby.”
In de Wittingstraat wacht Jean-Pierre (71) op een vouwstoeltje tot het peloton voorbij zal razen, tegen meer dan 40 km per uur. In een minifrigobox zit zijn proviand: koekjes, twee sinaasappels en een flesje cola. “Wat ben ik blij dat we weer naar de koers kunnen. Vorig jaar met corona werden er nauwelijks wedstrijden ingericht, dat was maar een trieste bedoening. Nu zijn we volop in de weer: begin deze week stonden we drie dagen op het WK-parcours tijdrijden in West-Vlaanderen, een belevenis als nooit tevoren, morgen start een driedaagse tijdens het WK in Leuven en omstreken, ik kijk er al naar uit.”
Grasmachine te koop
Een eindje verderop in de Wittingstraat staat een schuur op instorten, kan u een tweedehands grasmachine kopen voor 70 euro, een roestige fiets is vastgebonden tegen een houten omheining. In de Hinnestraat heeft ‘Hope for Duchenne vzw’ een barretje ingericht: ‘Benen zijn gemaakt om te stappen, armen om te knuffelen. STOP DUCHENNE (een spierziekte) wij willen leven!
De koers volgt deels de Canteclaer route, één van de mooiste stukjes Stekene, om dan tegen de expresweg aan te botsen, de parallelbaan leidt de renners naar de Polenlaan en de markt. Geen idee wie er gaat winnen, maar de koers wordt gemaakt door het bestuur van Stekene Koerst en zijn talloze vrijwilligers. Afspraak volgend jaar eind september voor de 96ste GP Dr Eugeen Roggeman.
