‘Afspraak met Hannah Thiré op 22 februari om 10 uur in het scoutslokaal’ stond er in mijn agenda. Maar blijkbaar laten ze bij de scouts niets aan het toeval over want in de druilerige regen voor het oude stationsgebouw staan al twee heren me op te wachten. Antoine De Decker en Geert De Vleesschouwer zijn oud-strijders van scouts Thomas. Een bron van sappige anekdotes uit de beginperiode, gaande van Groene Michel tot zowaar een bordeelbezoekje.
Naast Hannah daagt ook medeleider Aljosha Van Eetvelde op en zo krijgen we meteen ook zicht op de huidige werking. ‘De naam verwijst naar broeder Thomas. Hij begon in 1966 hier met een afdeling van de jeugdwerking van de paters Franciscanen die gevestigd waren op 1000 Appels in Sinaai. Pas in 1974 zijn we hier dan onafhankelijk gestart.’ 1974? En dit jaar vieren jullie het 50-jarig bestaan? ‘Schrijf maar dat het komt door Corona’, lacht Hannah.
Koestal en kippenhok
‘Toen we zelf begonnen in 1974 hadden we niks. Geen materiaal, geen onderkomen en geen ervaring. In Klein-Sinaai was er niks voorhanden en toen hebben we veel hulp gekregen van broeder Thomas, zowel qua materiaal als qua kennis. We zien hem hier nog aankomen met zijn brommerken. Daarenboven was hij heel handig, de boerderij van de familie De Vleeschouwer stond leeg en daar hebben we onder leiding van Thomas het nodige timmerwerk verricht. Eerst de koestal en toen de groep bleef uitbreiden hadden we ook het kippenhok nodig. Maar een scoutslokaal kon je dat niet noemen. Eerder een schuilplaats voor de regen.’
1 lucifer
‘De groep had een naam nodig en uit dank hebben we die van Thomas gekozen. Even werd zelfs de naam Michel geopperd. Als verwijzing naar broeder Thomas die een verwoed kettingroker was van de toen heel populaire Groene Michel. Het gerucht deed de ronde dat Thomas slechts één lucifer per dag nodig had. Alle overige sigaretten stak hij aan met de vorige.’
Jongens en meisjes
‘Aanvankelijk waren de scouts hier enkel jongens. Pastoor Tevenie was eerder begonnen met een meisjeschiro. In het begin zaten de jongens dan in de gebouwen van de familie Van Den Bossche. Een lokaal kon je dat niet noemen, een uitvalsbasis is een betere omschrijving. De meisjeschiro zat hier al in het oude station. Uiteindelijk zijn de scouts en gidsen hier dan op deze plek samengekomen. Nu is het gebouw veel te klein geworden, er staan verschillende scenario’s op de planning. Wat of waar het wordt blijft nog even onduidelijk (nvdr: het punt staat drie dagen na het interview op de agenda van de gemeenteraad) maar het is wel essentieel dat we hier in Klein-Sinaai blijven’, zegt Hannah. ‘Wij zijn een gemengde groep en willen dat absoluut zo houden’, zegt Aljosha. ‘Bij de jongens heb je dat speelse en bij de meisje het meer gevoelige en dat vult elkaar prima aan. In onze huidige maatschappij leren de geslachten van elkaar. Enkel de diversiteit van onze maatschappij missen we hier op den boerenbuiten maar misschien is de instap in een jeugdbeweging een typisch Vlaamse gewoonte’, vult Hannah aan.
Dropping
Antoine en Geert zijn wel benieuwd naar de huidige activiteiten nu alles een pak strenger gereglementeerd is dan vroeger: ‘Wij mochten overal in de bossen spelen’. ‘Dat doen we nu ook nog maar wel waar het kan en mag. Voor het overige de klassiekers: pleinspelen, sjorren uiteraard, een rechtdoortocht en voor de ouderen groepen een dropping.’ Dat is meteen weer de voeding voor een nieuwe anekdote. ‘Vele jaren geleden, de GSM bestond nog niet, was er een groep ergens gedropt en was er enkel een vaste telefoon als noodnummer. ‘Plots worden we gebeld dat iemand zijn voet omgeslagen had en niet verder kon. Toen we die gingen afhalen bleken ze allemaal heel rustig in een bordeel op Duizend Appels te zitten wachten. Ach, we hebben vroeger nog wel wat dingen gedaan die vandaag niet meer te verantwoorden zouden zijn maar achteraf gezien is dat ook geen probleem gebleken.’
Goedgeluimde Spitsvogel en Rebelse Waterwolf
Vandaag telt scouts Thomas ruim 200 leden. ‘In de jaren ’80 hadden we het moeilijk maar de laatste 15 jaar is ons aantal meer dan verdubbeld. Deels door de jonge gezinnen in de nieuwe wijk. Zelf zijn we allemaal recht vanuit basisschool De Tuimelaar in de scouts gerold maar nu trekken we ook jongeren uit Moerbeke, de Hellestraat en dergelijke aan. Van die circa 210 zijn er momenteel 19 leiders. Onder hen zijn er 16 die nog studeren. Het is soms wat puzzelen maar het valt wel te combineren. Scout zijn is ook een verrijking, je leert samenwerken en problemen oplossen.’
‘Het is ook een zoekproces naar jezelf en de andere leden van je groep. Iedere persoon wordt rond zijn vijftiende geëvalueerd en krijgt dat zijn of haar totem. Die wordt bepaald op basis van je typische eigenschappen, niet door jezelf maar door je groepsgenoten. Een karaktereigenschap en een dier. Als het je echt niet bevalt kan je dat altijd weigeren maar wij zijn trots op onze Goedgeluimde Spitsvogel en Rebelse Waterwolf,’ besluiten Hannah en Aljosha.
Praktisch
Scouts Thomas viert het 50-jarig bestaan met een jubileumweekend van 1 tot en met 4 mei 2025. Onder andere een brunch, wandeling, barbecue en fuif staan op het programma. Iedereen met een warm hart voor de scouts is welkom.
Lidgeld voor een gans jaar bedraagt amper 50 euro, vanaf het derde kind slechts 25 euro. Verminderd lidgeld is mogelijk voor gezinnen die het moeilijk hebben.
Jaarlijks kamp van 7 tot 12 dagen afhankelijk van de leeftijd. Kostprijs 130 tot 160 euro.
Buitenlands kamp voor de JIN-groep (net voor de leiding). Bestemming zelf te kiezen in overleg met de leiding.
Een uniform is niet meteen verplicht maar de leden zijn er wel fier op, niet in het minst omdat daar heel wat herinneringen opgenaaid worden.
