Vele vrijwilligersinitiatieven weerspiegelen het warme karakter van Stekene. Een van deze vrijwilligers is Christine De Meulenaere (51). Zij haakt met liefde knuffels die via de vzw Zonnedekens hun weg vinden naar zieke kinderen in het Prinses Elisabeth Kinderziekenhuis vanUZ Gent en andere kinderziekenhuizen.
‘Ik haakte al heel lang,’ vertelt Christine, ‘maar op een bepaald moment wist ik niet meer wat ik met al die dekentjes moest doen.’ Via een bijeenkomst in Belsele maakte ze kennis met Zonnedekens, een vrijwilligersorganisatie opgericht door Miet Verbeke uit Waasmunster. Het doel van de organisatie is simpel en hartverwarmend: zieke kinderen een hart onder de riem steken met troostdekens, knuffels en kleine verrassingen.
Van dekentjes naar beren
Aanvankelijk leverde Christine dekentjes af, maar al snel werd ze gevraagd om knuffels te maken. ‘Er was een tekort aan knuffels,’ legt ze uit. ‘Sindsdien haak ik vooral beertjes. Op twee dagen in het weekend maak ik er soms vijf. Een grote beer kost me ongeveer drie uur, een kleine anderhalf uur.’ De beren worden gewassen, verpakt in plastic zakjes en voorzien van een Zonnedekens-logo om aan de hygiënevoorschriften van het ziekenhuis te voldoen. ‘Ik knuffel elke beer voordat ik hem aan de organisatie geef,’ zegt ze glimlachend.
Naast beren maakt Christine ook kleinere geschenkjes zoals armbandjes, knikkerzakjes en haaraccessoires, die kinderen als troost kunnen krijgen bij een prikje of behandeling. ‘Ook broertjes of zusjes worden niet vergeten.’
Hulp en samenwerkingen
Het vrijwilligerswerk van Christine krijgt regelmatig een duwtje in de rug. Soms schenkt iemand vulling of wol, maar ze koopt ook zelf veel materiaal. ‘Ik vind het niet erg om dit te betalen, maar het is fijn om steun te krijgen,’ zegt ze. Recent koos de filiaalbeheerder van Zeeman in Stekene ervoor om de actie van Christine in de kijker te zetten. ‘Ik geraakte aan de praat met de mensen die bij Zeeman werken omdat ik daar zo vaak wol en vulling koop voor de beertjes. De verantwoordelijke, Anouchka, is een heel warme persoon en wou me helpen. Ze hebben een hele tijd een mand met wol aan de kassa gezet, waar mensen dan een bolletje uit konden doneren.’ En familieleden dragen ook bij: haar schoonzus schonk vulling uit een oude lounge, terwijl haar moeder dekentjes haakt.
De knuffels vinden hun weg via Marleen Van Walle, een andere vrijwilligster, die ze meeneemt naar maandelijkse bijeenkomsten in Grembergen. Daar worden de knuffels en dekentjes ingepakt. ‘Iedereen doet een stukje,’ benadrukt Christine. ‘Het is prachtig hoe zoveel mensen samenwerken om iets moois te maken.’
Meer dan een knuffel
De knuffels hebben echt impact voor de kindjes, maar ook voor hun ouders. Christine volgt soms het verloop van zieke kinderen via Facebookpagina’s die ouders bijhouden. ‘Het is fijn om te weten dat onze knuffels een beetje troost bieden, al is het ook hartverscheurend,’ zegt ze. Onlangs verloor een gezin een kindje na een lange strijd. ‘Dat raakt je. Dat zijn dingen die eigenlijk niet zouden mogen gebeuren.’
Vrijwilligerswerk in Stekene
Het verhaal van Christine staat symbool voor de vele vrijwilligers en initiatieven in Stekene. Van ziekenvervoer tot muziekevenementen, van zwerfvuil opruimen tot troostdekens, onze gemeente bruist van de inzet. Vrijwilligers maken echt een verschil, en daar mogen we trots op zijn.
Meedoen?
Wie Zonnedekens wil steunen, kan dat doen via giften aan de vzw. Als je Christine wil steunen, kan dat met donaties van witte vulling en wol, want deze blijven onmisbaar voor haar knuffels. Ook knuffels in heel goede staat zijn welkom.
Meer weten?
https://www.facebook.com/Zonnedekens/
https://www.facebook.com/christinekreatief
