‘Laat iemand de wereld eindelijk stoppen, ik stap uit
Bij het eerste station, nu, hier!
Laat iemand de wereld eindelijk stoppen, ik stap uit
Ik wil niet ademloos door het leven razen
Als een haspel draai ik in het niets
Ik verlies de draad en de dagen
En een of ander beest zegt me steeds, ‘Schiet op!’
En het leven is tenslotte om te leven
Om mezelf af te vragen, ‘Hebben of zijn’?
Want het leven is bedoeld om te leven
Voordat de draad breekt in de spoel’ / Anna Maria Jopek/
Ah, wat een jaar is het geweest – of eigenlijk nog steeds. Gek, als een blinde voorwaarts razend. Op dit moment, terwijl ik deze woorden schrijf, heeft het Amerikaanse volk net zijn 47e president gekozen. Verkiezingen… Het lijkt erop dat het sleutelwoord dit jaar ‘verkiezingen’ is. We zijn misschien vrijgesteld van sommige, maar… we maken keuzes bij elke gelegenheid. En als we beter kijken, begrijpen we dat geen enkele beslissing gemakkelijk is. Een kandidaat, een partij, een burgemeester, een premier, een president kiezen – dat is een groot voorrecht, hoewel we er helaas niet altijd gebruik van maken.
Maar genoeg over politiek.
Of we het nu willen of niet, we worden elke dag geconfronteerd met verkiezingen. We bedenken wat er gebeurt als we onze plannen wijzigen. Wat gebeurt er als we ergens niet mee akkoord gaan? Wat als we nee zeggen? Hoe zal ons leven er dan uitzien? Volgen we de massa of kiezen we, geleid door onze eigen hogere waarden, onze eigen weg en verzetten we ons door te zeggen: ‘Ik ben het er niet mee eens’?
Als onze keuze rekening houdt met ons welzijn en dat van anderen, als ze geen kwaad doet – dat is goed, dat is het waard om gevolgd te worden. Maar wat als één woord, gebaar of actie van ons ernstige gevolgen kan hebben? Wat als onze keuze tot gevolg zou hebben dat bossen afbranden en steden in puin liggen?
Overdrijf ik?
Eén persoon kan heel weinig doen, maar als die persoon gevolgd wordt door anderen, groeit de kracht van de keuze. Helen Keller zei: ‘Alleen kunnen we weinig doen; samen kunnen we zoveel doen.’ Dus misschien, als je kijkt naar het komende jaar 2025, zul je overwegen, beste lezer, wat jij en anderen samen kunnen doen om het leven voor ons allemaal beter te maken.
Dit is wat ik u, beste lezer, en mijzelf toewens. Laten we goed zijn voor elkaar, laten we glimlachen naar elkaar – terwijl we wachten op de bus of in de winkel. Laten we aardig zijn voor elkaar. Laat dit onze gezamenlijke keuze zijn voor het nieuwe jaar en voor alle jaren die komen.
En dan zal de wereld niet gek worden.