Via een smal zoldertrapje kwam ik binnen in de repetitieruimte van Chromattic. Vier enthousiaste jonge gasten die me alles vertelden over hun muziek en hun vriendschap.

Op 4 oktober 2021 werd op deze zolder een band geboren, en die dag staat voor eeuwig op de muur gegrift in graffiti. Chromattic, de naam van deze vierkoppige rockband, is een woordspeling die voortkwam uit een zoektocht naar originaliteit. De naam werd een samentrekking van de ‘chromatische’ toonladder en ‘attic’, verwijzend naar de zolder.

Samen op zolder

Met een mix van stevige rock, een vleugje metal en invloeden uit de funk en blues brengen Tijl Boelen (19, basgitaar en lead vocal), Korneel De Smet (18, drums), Nand Verschraeghen (18, gitaar en mixing) en Stekenaar Joeri Kockelberg – of zeg maar Jeroen – (19, gitaar en backing vocal) muziek met plezier en energie.

Het zaadje voor Chromattic werd geplant door Tijl, die in de auto naar huis na een feestje in het eerste middelbaar droomde van een eigen band. Aangemoedigd door zijn vader maakte hij met Jeroen, zijn beste vriend sinds de kleuterschool, de eerste plannen. Via een flyer getiteld ’drummer zoekt band’ legden de vrienden contact met Korneel. Helaas werden hun plannen aanzienlijk vertraagd door de coronapandemie. Korneel moest van zijn goede vriend Nand regelmatig wat plagerijen aanhoren over zijn band waar hij al een jaar in zat maar nog nooit mee had gerepeteerd. Als perfecte antwoord daarop vroeg Korneel of Nand niet mee kwam spelen op de eerste repetitie. De klik was er, de bezetting was rond.

Samen op het podium

Chromattic speelde eerder dit jaar vooral op kleine evenementen, zoals een feest van de Scouts in Nieuwkerken en een Chiro-event in Sinaai. Ze brachten een eigen setlist met een mix van eigen nummers en covers van onder andere Foo Fighters en Green Day. ‘Het publiek was niet altijd groot, maar hun enthousiasme maakte veel goed,’ vertelt Nand. ‘Ze zongen mee, er waren zelfs moshpits – dat gaf ons echt energie.’ Voor wie dit nog nooit heeft meegemaakt: een moshpit is een zone bij concerten waar enthousiaste fans wild dansen, springen en tegen elkaar botsen in een georganiseerde chaos.

Hun grootste optreden tot nu toe was tijdens een schoolfeest ter ere van het 100-jarig bestaan van De Droomballon in Nieuwkerken, waar ze voor een publiek van zo’n 500-600 man speelden. De echte sfeer van een backstage-ervaring met andere artiesten maakte indruk. ‘Kapitein Winokio zat nog backstage voor de optredens van de kindernamiddag,’ vertelt Korneel lachend. Via connecties kregen ze ook een optreden als opener voor de Smeulfeesten in Nieuwkerken.

Groei als band

Afgelopen zomer hebben de bandleden veel geleerd, vertelt Tijl. ‘We zijn hechter geworden en de repetities worden steeds serieuzer. We spelen nu niet meer zomaar een stukje, maar werken echt samen aan een goed geheel.’ Deze nieuwe dynamiek leidde ook tot meer vertrouwen op het podium. ‘Ik amuseer me echt als ik drum, zonder stress,’ zegt Korneel. ‘We willen gewoon laten zien wat we kunnen.’

De setlist van Chromattic varieert van stevige rock tot rustiger nummers zoals Under the Bridge van Red Hot Chili Peppers, en ze eindigen meestal met een ‘banger’. Ze proberen een balans te vinden waarbij zowel het publiek als zijzelf de show boeiend blijven vinden.

Dromen en realisme

Hoewel de jongens beamen dat het iedere muzikant zijn of haar droom is om ooit van hun muziek te kunnen leven, blijft Chromattic voorlopig een hobby. ‘We hebben allemaal nog andere plannen, en hoewel het geweldig zou zijn om er ons beroep van te maken, blijven we realistisch,’ legt Tijl uit. ‘Het is vooral voor de lol, maar zo ver mogelijk komen blijft het doel.’

Nieuwe muziek

Met hun EP Silent Dejection, die eind april werd uitgebracht, liet Chromattic de wereld kennismaken met hun muziekstijl. Te vinden op zo goed als alle streamingdiensten.

Met een groeiende fanbase, positieve reacties van het publiek en een steeds strakker geluid kijkt Chromattic vol verwachting uit naar wat de toekomst brengt.