Wie in de wijde regio van het Waasland de mensen van ANB (Agentschap Natuur en Bos) aan het werk ziet gaat ongetwijfeld Wouter tegenkomen. Als ploegbaas leidt hij de werken, onder andere in het ons bekende Stropersbos en ver daarbuiten. Een geëngageerd man.
Hoe kwam je in dit vak terecht?
‘Van thuis uit kregen we reeds vroeg de bekommernis over natuur en milieu mee. Al in de lagere school werd mijn interesse door de leerkrachten opgemerkt en werd ik tot plantenverzorger in de klas aangeduid. Ik koos later voor de opleiding tuinbouw in de Broederschool te Sint-Niklaas en volgde daarna een 7de jaar specialisatie bosbouw in Vilvoorde.’
‘Na de opleiding werkte ik aanvankelijk via interims bij tuinaanlegbedrijven tot er sollicitaties vrijkwamen voor Puyenbroeck en bij ANB. Mijn eerste werkterrein bij ANB was het park Vordenstein in Schoten, 110 hectare groot. Aanvankelijk had je toen nog twee organisaties: Natuur (gebieden) en Bos en Groen. In 2015 werd me gevraagd om in Kallo een totaal nieuwe opstart te doen voor de regio. Het Stropersbos werd toen nog door Gent onderhouden. Bij die opstart was ik eerst helemaal alleen, ondertussen zijn we goed van personeel en uitrusting voorzien en werken we in de grote regio van Kallo, Doel, Prosperpolder, Moerbeke Wullebos en omstreken.’
Kan je vertellen wat ANB eigenlijk allemaal doet?
‘We zorgen voor een verantwoord bos- en veiligheidsbeheer. Het Stropersbos is een ideaal voorbeeld. Ons agentschap koopt ook systematisch kleine en grotere stukken bos op, vrijkomende stukken van (soms illegale) weekendverblijven onder andere. Recent konden we het stuk bos aan het benzinestation Gabriëls op de Tromp aankopen. Zo herstellen we natuurgebied nabij de woonkernen. Rond het havengebied zijn we zeer actief zodat er een groenbuffer blijft tussen haven en woongebied. Dat compensatiegebied is soms wel in conflict met landbouwgronden.’
‘Boswachters spelen een belangrijke rol in ons verhaal. Als ploegbaas heb ik maandelijks overleg met hen. Zij drukken ook hun stempel op hoe het bos er uit ziet, voor de ene mag een weg wat natuurlijker begroeid blijven, een andere heeft liever een grotere opkuis. Boswachters helpen signaleren waar gevaarlijke bomen weggehaald moeten. In het bos zelf mogen verzaagde bomen blijven liggen, zo laten we het bos bos zijn, insecten, zwammen hebben die materie nodig.’
Veelzijdigheid
‘Veelzijdig is onze job wel hoor. We zorgen voor aanplant van inheemse soorten zoals beuk, zomereik, linde, lijsterbes, sporkehout en meer. Rond de aanplant plaatsen we wildbescherming zodat reeën of konijnen die niet aanvreten. Kilometers elektronische rasterbeveiliging tegen vossen hebben we al geplaatst. Waterrijk gebied zijn broedplaatsen voor zeldzame vogels zoals de lepelaar en de visdief, daar maaien we de eilandjes en creëren we zelf drijvende eilandjes: een soort vlot met schelpen gevuld, ideale broedplaats voor de visdief. Onze subsidies zijn trouwens ook afhankelijk van het aantal zeldzame broedparen, een telling die door INBO gebeurt.’
‘Ook infrastructuur zoals plaatsen en onderhoud van infoborden, picknickbanken, borden tegen loslopende honden zitten in ons takenpakket. Loslopende honden kunnen veel schade aanrichten. Een jonge ree die wordt opgejaagd is een ‘vogel voor de kat’, maar ook volwassen exemplaren kunnen doodvallen puur uit stress, ze hoeven daarom nog niet gebeten te worden. Het gebeurt dat we zo een dode ree vinden waar verder niets abnormaals aan te bespeuren valt. Jammer genoeg stuiten we ook soms op een hoopje ingewanden wat wijst op stroperij. ‘
Veiligheid
‘Veiligheid is prioriteit. Overhangende en dode bomen dienen snel opgeruimd voor de veiligheid van wandelaars en fietsers. Bescherming van onze mensen bij het werk is iets waar ik op moet letten. Uitrusting met helm, gezichtsscherm, oorbeschermers, speciale broek en schoenen om ongelukken met kettingzagen te voorkomen zijn belangrijk! Regelmatig krijgen we daarvoor bijscholing. Het bos is gevaarlijkst na stormweer, dan hangen bomen als mikado’s door elkaar. Voor die opruim is het hoogste veiligheidscertificaat vereist.’
Er zit een geëngageerd mens in jou?
‘Zoals ik het respect voor natuur en milieu van thuis uit meekreeg geef ik dat ook door aan mijn kinderen. Kinderen zijn van nature empathisch en geïnteresseerd in hun omgeving. We gebruiken zoveel mogelijk de fiets, ik fiets dagelijks de 26 km heen en terug naar mijn werk. Nu al verkiezen onze kinderen de fiets boven de auto voor boodschappen bijvoorbeeld. Regelmatig gaan we samen zwerfvuil ruimen. Ik eet vegetarisch, mijn partner veganistisch. We kweken zelf wat groente en kopen zoveel mogelijk bio, het is wat duurder maar verantwoord. Zonder fanatisme, maar als iedereen één dag per week vegetarisch zou eten zou dat mooi zijn. Als studies uitwijzen dat de impact van ons wereldwijd gedrag de laatste 20 jaar tot een opwarming van de aarde met 3° heeft geleid en volgende 20 jaar nog eens tot 3°, dan kan je niet anders dan daar stil bij staan. We willen onze kinderen een toekomst geven toch? Als ik mijn oudste zoon van 8 bezig zie in zijn interesse voor insectjes, de vogels in onze tuin, met de app of boek op zoek naar de juiste soort, dan word ik daar blij van.’
Goed bezig denk ik dan.