Nieuwe Waaslandse bands schieten als paddenstoelen uit de grond. Wie zijn ze en waarom doen ze het? Op verkenning bij de jeugdige snaken van Sealslayer.
Met leden wiens leeftijd varieert van 16 tot 17 jaar en een bestaansgeschiedenis van een dik jaar is deze band echt nog jong. Ik sprak met Jules De Jonghe (zang en basgitaar), Bas Van Geertruy (drums), Robin Rotthier (gitaar) en Odin Heirwegh (gitaar) over Sealslayer. Het energieniveau en de goesting om muziek te maken zitten in elk geval al goed.
Sealslayer begon als een droom tussen vrienden toen Robin op zoek ging naar geïnteresseerden om een bandje op te richten. Jules, toen nog zonder enige ervaring, sprong op de kar om basgitaar te leren en bracht zijn goede vriend Odin mee aan boord. Jules organiseerde een kleine try-out in de repetitieruimte, maar de toenmalige drummer bleek die dag niet te kunnen komen. In allerijl werd Bas opgetrommeld, die de covers en eigen nummers van Sealslayer op een paar uur instudeerde. Die avond vielen de puzzelstukjes op zijn plaats en werd Bas de vaste drummer van Sealslayer.
Humor en experimenteren
Sealslayer speelt momenteel nog een mix van covers (The Stranglers, Black Sabbath, 10cc, The Who…) en eigen nummers, maar het is in de toekomst hun bedoeling om een setlist te vullen met eigen nummers.
Hoewel hun teksten naar eigen zeggen niets betekenen, blijkt er toch een anekdote achter de titels te zitten. Zo gaat Panzerhans over de sympathieke medewerker Hans van de MUDA-school waar enkele bandleden sinds vorig jaar kunstonderwijs volgen. Het nummer ‘Don’t leave the trash’ gaat dan weer over een incident waarvan de jongens getuige waren. Een agressieve slager dreigde een vermeende sluikstorter ‘in de préparé te draaien’. Zoiets werkt blijkbaar heel inspirerend voor een grappige songtekst.
Hoewel Sealslayer nog niet lang bestaat, hebben de bandleden toch al een erg memorabel optreden achter de rug. Via familie van Odin werden ze uitgenodigd om op te treden op een bijeenkomst van 60-jarigen. De locatie was heel chique, de catering enorm lekker en bovendien sneeuwde het buiten wat voor extra romantische setting zorgde. Toch voelden de jongens zich niet geremd om hun stevige rock door de zaal te laten scheuren, om dan vervolgens vrolijk mee de polonaise te dansen.
Meer dan een band
De naam Sealslayer verwijst naar de PS4 nickname César De Jonghe, de broer van Jules die helaas veel te vroeg het leven liet. De jongens vonden het een passende manier om hem te gedenken en daarbovenop klinkt de naam ook gewoon cool. Jules speelt bovendien op de basgitaar die hij kreeg van Taron Zohrabyan, voormalig basist van César zijn band Ashtray.
‘We dromen nog niet over de verre toekomst. Het plezier en de vriendschap zijn het belangrijkste. Nu werken we vooral aan onze basis zodat we een goede live band worden. Later dit jaar hebben we al enkele optredens gepland. We willen graag zoveel mogelijk spelen, dat mag echt overal zijn. We zijn meer dan alleen maar een band, we zijn vrienden die samen muziek maken.’
Volg Sealslayer op Instagram (/sealslayer_) om op de hoogte te blijven van hun muzikale ontwikkeling.
Quote:
‘We zijn meer dan alleen maar een band, we zijn vrienden die samen muziek maken.’
Sealslayer