Zuster Josee Oste uit Kemzeke was 40 jaar actief in de Caraïben. ‘Religieuze worden is beantwoorden op de roep van hierboven, een roeping die voor mij reeds begin rond mijn 12de. Het verlangde groeide om missionaris te worden.’
Op 29 juni 1937 werd Josee Oste uit Kemzeke als 10de kind geboren, na haar kwamen nog een zus en 3 broers in een gezin waar christelijke waarden centraal stonden. Dankzij een studiebeurs mocht Josee naar de Normaalschool in Sint-Niklaas. ‘Het werd me steeds duidelijker dat er een Weg voor mij lag die door God zou uitgetekend worden. In 1961 kon ik de grote stap zetten als antwoord op Zijn vraag en trad ik binnen bij de zusters Missionarissen van het Onbevlekt Hart van Maria, samen met nog 21 anderen begonnen we aan onze vorming. In 1964 werd ik geprofest als Zuster Marie Fideli.’
Met de boot naar Amerika
‘Mijn eerste zending was Amerika, samen met nog een zuster vertrokken wij met de boot ‘Nieuwe Amsterdam’ uit Rotterdam naar New York om dan verder te reizen met de bus naar California. Eens ter bestemming kreeg ik luttele twee maanden tijd om Engels te leren. Ik verving al snel een medezuster in het 2de leerjaar in Long Beach. In 1970 werd ik gevraagd om te helpen in onze scholen in de Caraïben. Daar kwam ik eerst terecht in St. Croix – één van de Amerikaanse Maagdeneilanden – en dan verder in een middelbare school in Domenica.’
Later was Josee nog werkzaam als zuster in onder meer Montserrat, Jamaica en Haïti. ‘Ik gaf jaren les in godsdienst, wiskunde en Frans aan jonge mensen tussen 14 en 18 jaar. Ik wist me er echt gelukkig. In de meeste plaatsen mocht ik meehelpen in de parochies door ziekenbezoek en regelmatige catechese aan de jeugd en hun families. De laatste 15 jaar in Dominica, tussen 1995 tot 2010, leidde ik een catechetisch centrum en nam ik de vorming van meer dan 500 vrijwillige catechisten ter harte.’
Terug in België
Sinds 2010 is Josee terug in België. ‘Ik nam de eerste jaren het economaat voor mijn rekening bij onze Congregatie in Kessel-Lo waar toen nog een 50-tal zusters op rust uit verschillende missieposten verbleven. Door het verminderen van roepingen en ook omdat de medische hulp voor ouderen en zieken meer en meer dringend werd verliet de Congregatie het huis in Kessel-Lo. Sinds 2018 sukkel ik met mijn gezondheid, mijn leven veranderde totaal en sindsdien ben ik opgenomen in de ziekengemeenschap in Heverlee.’
De wereld is een dorp
‘Sinds 1992 is in België niemand meer ingetreden in onze Congregatie. We zitten verspreid over verschillende werelddelen, we kennen vooral nog nieuwkomers uit Afrika en enkelen in Azië. Zelfs al is het Missiehuis in Heverlee verkocht, onze Congregatie zal wellicht blijven bestaan maar in een heel andere context. Het bestuur volgt gemeenschappen steeds meer op door ‘zoom’ sessies en andere media. Niet alleen het Kerkbeeld en de wereldverhoudingen zijn sterk veranderd, ook de hoogtechnologische vooruitgang en de artificiële intelligentie zorgen voor een ongekende evolutie.’
Voor Josee Oste zijn we allen broers en zusters vanuit ons geloof in die ene God. ‘Onze wereld is één dorp geworden en dat heeft zijn invloed op de wijze van gemeenschapsvorming en leefwijze van geroepenen. De rol van missiezusters en missiebroeders wordt bepaald door hun getuigenis van samen leven en gebed, vooral voor de meest kwetsbaren in de samenleving. Rechtvaardigheid en vrede nemen religieuzen sterk ter harte. In deze uitdaging werken wij samen met andere lekenorganisaties en congregaties.’
Quote:
‘Onze wereld is één dorp geworden en dat heeft zijn invloed op de wijze van gemeenschapsvorming en leefwijze van geroepenen.’
Josee Oste
