Saskia Franssens is lid van de Stekense wandelclub De Smokkelaars maar het liefst van al gaat ze alleen de bergen of de bossen in. Favoriete plekken zijn Luxemburg en vooral de Moezel. Daar zouden ze Saskia een Einzelgänger noemen.
Een toevallige ontmoeting tijdens de voorbije 11-11-11 Trail was de kiem voor dit interview in haar zeer unieke woning in de Verrebroekse polders. ‘Ik ben nu een tweetal jaar lid van De Smokkelaars. Ingeschreven na een tocht met mijn zus Wendy. De gemeente Stekene is voor mij de ideale plek om te wandelen. Vooral het Stropersbos, zoeken naar sporen van reeën en vossen in de hoop hen daar ook te spotten en dat lukt soms ook wel.’
‘Ik doe wel gezamenlijke wandelingen met de clubleden en probeer dan telkens zo veel mogelijk kilometers te maken maar echt actief in het clubleven ben ik niet, noem mij maar gewoon lid. Als clublid heb ik een wandelboekje maar ik laat dat niet afstempelen. Ik maak de herinneringen liever met mijn camera. Ik probeer vooral diertjes te fotograferen en die te delen op sociale media.’
Pieken tot 75 kilometer
‘Vakantie, dat betekent wandelen. Bij voorkeur in het Luxemburgse Klein Zwitserland en aan de Moezel waar ik mijn uitvalsbasis heb in de streek rond Trier. Iedere dag minstens 40 kilometer met pieken tot 75 kilometer. De combinatie van bossen en bergen vind ik geweldig, daar heb je naast de fauna ook de kans op prachtige vergezichten. Soms ga ik reeds om twee uur ’s morgens op stap om in de heuvels van de zonsopgang te kunnen genieten. De rust, de stilte, meestal helemaal alleen om ’s avonds te kunnen nagenieten in een klein hotel of B&B. Eigenlijk is dat nog het duurste aan de wandelsport want voor het overige zijn het enkel schoenen en kledij en je bent vertrokken.’
Wolven en wilde katten
‘In 2023 heb ik in het Mullertal route 2 en 3 uitgestapt en vorig jaar route 1. Telkens goed voor op papier 40 km per dag maar met de extra’s erbij kom je al snel aan ruim 60 kilometer. Daar heb ik alles gehad en nu plan ik nieuwe doelen. De Grote Routepaden boeien me wel maar dat is voor mijn pensioen en dat duurt nog wel even’, lacht Saskia. ‘Eerst zou ik graag de Nederlandse Veluwe verkennen in de hoop ooit een wolf te kunnen spotten. Prachtige dieren maar heel erg schuw, om die te zien moet je echt een grote dosis geluk hebben maar alles is mogelijk. Zo heb ik ooit aan de Moezel een wilde kat gezien. Spijtig genoeg ging alles zo snel dat ik niet de kans kreeg om een foto te nemen.’
Korte afstand
‘Nu mijn dochter groter is heb ik meer tijd voor mezelf gekregen. Plannen genoeg, sport is altijd een belangrijk deel van mijn leven geweest. Ik wil het lopen terug oppikken, tijdens mijn schoolperiode was ik daar competitief mee bezig. Vooral korte afstanden dan, net het tegenovergestelde van mijn wandelpassie. Nu heb ik de 11-11-11 Trail gewandeld, de volgende editie wil ik die lopen. Iedere dag fietsen naar mijn werk bij de Tabaknatie en daarnaast zwemmen en aquagym in Kieldrecht. Een tof zwembad, moet je ook eens proberen’, besluit Saskia.
Quote:
‘Soms ga ik reeds om twee uur ’s morgens op stap om in de heuvels van de zonsopgang te kunnen genieten. De rust, de stilte, meestal helemaal alleen om ’s avonds te kunnen nagenieten in een klein hotel of B&B.’
Saskia Franssens
