Tentoonstellingen in Japan, Duitsland, Spanje en Hongarije, van Madrid tot Dortmund en Rotterdam. Van figuratief en abstract tot experimenteel met PUR en papier maché. Kunstschilder Tonny Warrens (67) uit Kemzeke is van vele markten thuis, binnenkort kan je zijn werk bewonderen in de Frietmusea in Brugge en Brussel.
Als voorbereiding op mijn interview vond ik op YouTube een fragment van het VTM-nieuws uit 2012 met de legendarische Birgit Van Mol als nieuwsanker. Het item ging over een ‘controversieel’ schilderij ‘Zijn Genot Mijn Kruis’ van Tonny Warrens op Lineart, een expo in Gent. Eerder dan te kwetsen wou Tonny een probleem aankaarten over de extreme proporties van sommige religies. In ieder geval het werk oogstte bijval naast misprijzen, buitenlandse galerieën wilden het schilderij graag kopen, maar dat is er nooit van gekomen.
Na een kort bezoek aan zijn atelier schuif ik met Tonny door naar de keukentafel waar zijn vrouw Marina geduldig zoekt naar een recept voor de middagmaaltijd. ‘Ik ben afkomstig van Vogelwaarde, maar toen ik drie was verhuisden we naar Hamme. Ik liep er school, onder meer Herman Brusselmans zat bij mij in de klas. Vanaf mijn veertiende volgde ik uiteenlopende academische opleidingen zonder ooit één scholing te vervolledigen. Ik ben altijd mijn eigen weg gegaan, voelde me nooit echt thuis in het kunstmilieu. In het wereldje heerst er veel jaloezie, het gaat over bla, bla, bla… dat is helemaal mijn ding niet.’
Geisha
‘In het kader van een culturele uitwisseling trok ik in 2016 naar Japan. Een onvergetelijk gebeuren dat een diepe invloed had op mijn werk, Japan bleef ook nadien een inspiratiebron. Weet je dat ik er permanent twee geisha’s om me heen had, gezelschapsdames gekleed in de typisch streng gestileerde kledij. Met één van de geisha’s heb ik nog sporadisch contact via het internet. Ik heb nog even geprobeerd om Japans te leren, maar er was geen beginnen aan. Het Japans maakt gebruik van meerdere schriftsoorten en bestaat uit verschillende systemen: hiragana, katakana en kanji, een tikkeltje te ingewikkeld allemaal.’
‘Als uitloper van de culturele uitwisseling werd een boek op de markt gebracht met een beknopt overzicht van de Belgische kunstgeschiedenis. Niet dat ik mij tot de groten reken maar ik ben wel blij dat er een werk van mij in het prachtige boek werd opgenomen.’
Manager
‘Ik werkte eerst nog 5 jaar als productieplanner in een ijzergieterij, nadien maakte ik van mijn hobby mijn beroep. Niet altijd even gemakkelijk in het begin, gelukkig hadden we een vast inkomen dankzij Marina. Zij was kok aan de dokken in Antwerpen en samen runden we 5 jaar een frietkraam in De Klinge bij de Sporthal. Als vertegenwoordiger bij de firma Van Reusel uit Hamont-Achel dweilde Marina 24 jaar het land af om snacks aan de man te brengen. Niettemin, ik heb goed geld verdiend als kunstenaar, ik maakte onder meer schilderijen voor Pot in Axel, ik was er best verkopende kunstenaar.’
‘Ik hou van het artistieke maar kunst verkopen is niet mijn sterkste kant, Marina is op dat vlak veel doortastender, ze is een beetje mijn manager. Weet je, op een bepaald moment nam zij het initiatief om 10.000 (!) folders te laten maken om belangstelling op te wekken. Dat kan je nu in het digitale tijdperk haast niet meer voorstellen.’
Experimenteel
‘Ik weet bij benadering niet hoeveel schilderijen ik ooit heb gemaakt, het zijn er ontzettend veel. Als ik niet tevreden was, dan vernietigde ik het werk. Zoals gezegd ik startte met figuratieve werken, gevolgd door een periode met modellen en voorts ook nog door Japan geïnspireerde werken. De jongste jaren experimenteer ik vooral met alledaagse materialen. Ik kleef PUR, isimo en/of papier maché op hout en spuit er verf op in expressieve kleuren, vaak rood, wit en zwart, verwijzend naar Japan. Maar ook met gruis, afkomstig van de barbecue, ga ik aan de slag. Ik leef me gewoon uit.’
Brood bakken
‘Ik was eigen altijd graag bezig, vaak ook ’s nachts aan het werk. De jongste jaren doe ik het wat rustiger aan, de druk is er af. Samen met Marine geniet ik van het leven, boodschappen doen, een koffietje drinken, dat soort dingen. Marina is de kok in huis, ik kan wel een brood bakken, dat is toch ook iets. Enkele maanden geleden werden we gebeld door de eigenaar van het Frietmuseum in Brugge en het nog nieuw te openen museum in Brussel. Ik heb vroeger heel wat miniatuur schilderijtjes gemaakt rond het thema friet, ze verkochten als een tierelier. Ik had er nog 18 op onze zolder liggen, ze hangen over enkele maanden in beide musea. Leuk om daar alvast naar uit te kijken.’
Quote:
‘Vanaf mijn veertiende volgde ik uiteenlopende academische opleidingen zonder ooit één scholing te vervolledigen. Ik ben altijd mijn eigen weg gegaan, voelde me nooit echt thuis in het kunstmilieu.’
Tonny Warrens
