Dat Stekene rijk is aan natuur heb je al kunnen lezen in vorige edities van de Gazet, en ook in deze editie wordt met het Steengelaag nog een prachtig gebied onder de loep genomen. Hoe gevarieerder de gebieden zijn, hoe groter de diversiteit van planten en dieren. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat hier echte pareltjes verscholen zijn. Met voorsprong het meest zeldzame diertje dat sinds enkele jaren in Stekene voorkomt is niet direct moeders mooiste, maar wel heel bijzonder: de mopsvleermuis.
Uitgestorven
Tot 2014 werd ervan uitgegaan dat dit diertje, dat zijn naam dankt aan de afgeplatte snuit en de grote oren waardoor hij op een mopshond lijkt, uitgestorven was in België en Nederland. Dat was echter buiten de waard gerekend, want Lokeraar Joris Everaert, vleermuiskenner bij uitstek heeft deze vleermuizensoort toen waargenomen in het Waasland als enige gekende locatie. Onder andere in het Wullebos in Klein-Sinaai en later in de bossen ten zuidoosten ervan (omgeving Polken-Berg) huizen momenteel minstens 2 kraamkolonies, dat zijn plaatsen waar de vrouwtjes hun jongen grootbrengen en waar ze jaarlijks naar terugkeren.
Dankzij onderzoek door vrijwilligers van diverse natuurverenigingen en onderzoeksinstellingen kon de jongste jaren meer onderzoek verricht worden onder andere door kleine zendertjes te bevestigen op enkele vleermuizen. Daarbij kwam aan het licht dat ze op één nacht grote afstanden kunnen afleggen, tot wel 50 km. Ook in de Clingse bossen in Zeeuws-Vlaanderen voelen ze zich intussen thuis.
De kolonie die in het Wullebos huist, liefst achter losgekomen schors van oude loofbomen, gaat graag op jacht in het gebied rond Axel. Als je dus oude, half afgestorven bomen weet staan is de kans groot dat daar mopsvleermuizen in (gaan) wonen.
Muggenvangers
Kan je ook zo ambetant worden van zoemende muggen rond je hoofd in de zomer? Haal dan eens een vleermuis in huis. Eén vleermuis kan tot 1000 muggen en andere insecten per nacht verorberen, en als je weet dat vleermuizen met 20 tot 100 exemplaren in één kolonie huizen, dan is het rekensommetje snel gemaakt. Alle soorten vleermuizen zijn beschermd en mogen dus niet gedood worden. Maar waarom zou je dat ook doen als ze zo nuttig zijn? Naast muggen zijn mopsvleermuizen vooral verzot op nachtvlinders, in de volksmond beter bekend als motten.
Echolocatiesysteem
Ze vangen hun prooi niet met hun ogen, maar dankzij hun echolocatiesysteem: vleermuizen maken ultrasone geluiden – geluiden die te hoog zijn voor het menselijk oor – en luisteren naar de echo van deze geluiden met hun grote oren. De klank en de richting van de echo geeft hen informatie over wat er zich in hun omgeving bevindt. Omdat ze zo wendbaar zijn, vliegen vleermuizen dikwijls volgens een grillig patroon. Het kan gebeuren dat ze zo soms rakelings langs je heen scheren. Hun sonar heeft hen echter al lang laten weten dat jij geen smakelijk insect bent maar een groot, te mijden voorwerp, maar soms proberen ze wel een mug die rond je hoofd zoemt weg te vangen. In je haren vliegen doen ze dus helemaal niet. En erin verstrikt raken ook niet, want vleermuizenpels is helemaal niet kleverig. En om nog een kwakkel uit de wereld te helpen: vleermuizen waren NIET de veroorzakers van COVID-19.
Geniet dus maar met veel plezier als je ze bij valavond en ’s nachts ziet rondfladderen!
Copyright Waarnemingen.be