Het zou een speciaal evenement moeten worden voor de opening van het nieuwe cultuurhuis. Een lokaal afkooksel van The Night of the Proms. Een allegaartje van wat muzikanten, zangers en een inderhaast samengesteld koor.
Het is geen flauwe imitatie geworden. Het is een topprestatie geworden waar al die artiesten uit het grote Antwerpen een puntje aan kunnen zuigen. Niet ‘het stad’ maar wel ‘de parking’ heeft een nieuwe standaard gezet. Er is geen weg meer terug, volgend jaar opnieuw!
Met een playlist die iedereen kon bekoren, van boeiend klassiek, Nederlandstalige nummers die aan de ribben bleven plakken tot een staalkaart van de Tijdloze 100 met namen als ELO, U2, Pearl Jam en Metallica. Na de eerste van drie voorstellingen sprak Gazet van Stekene met enkele van de smaakmakers.
Nico Haeck, leadzanger van Bow & Arrow. ‘Ik ben het wel gewend om veel volk voor me te hebben maar zoveel mensen in steun achter mij is heel iets anders. Het was een supervaring die voor herhaling vatbaar is. Het speciale is ook de verscheidenheid aan nummers, niet enkel de typische Bow & Arrow-sound. Zaken die ver buiten mijn comfortzone lagen en dat was plezant om te doen. Met dat koor en orkest erbij was het echt volop genieten. Ik had vooraf enorm veel stress, de repetities waren vlot verlopen maar als je hier plots staat in je eigen gemeente komt dat wel binnen.’
‘De respons van het publiek was geweldig, die waren meteen mee, ook bij de trage nummers. Mijn favoriete nummer was Belfast Child, niet simpel om te zingen en qua ritme samen met het orkest maar het was bangelijk.’ Bij Music was my first love was er de hommage aan François Van Nielandt. ‘Dat kon ik niet voorbij laten gaan. Hij was mijn grote voorbeeld toen ik 14 of 15 was, toen bewonderde ik hem al toen zijn band op de avondmarkt speelde. Zijn keuze tot Stekenaar van het jaar is honderd procent verdiend.’
Johan Van den Eede (dirigent Harmonie De Ware Vrienden): ‘Het is heel goed gelopen voor zo’n groot project, ik ben echt tevreden. In april of mei waren er de eerste vergaderingen en de repetities. Nadien kwamen Bow & Arrow en het popkoor erbij. Dan met iedereen overleggen en samenwerken. We stonden met 40 leden van de harmonie, bijna 70 koorleden en een zestal van Bow & Arrow op het podium. Alles was op een wip uitverkocht, ik kon zelf bijna niet meer binnen’, lacht Johan. ‘Zo’n grote evenementen zijn we niet gewoon maar we hebben allemaal ons best gedaan en ik hoop dat iedereen tevreden was. Voor mij smaakt dit naar meer, maar op 26 januari is er met de harmonie al een concert in de kerk.’
Emelie De Bruyne, professioneel vioolsoliste en lesgever aan de muziekacademie is met optredens op onder andere Tomorrowland wel één en ander gewoon. ‘Dit was echt heel fijn om voor eigen volk te mogen optreden. Ik kende veel mensen, ik speelde een zestal jaar geleden ook al met het orkest. De liefde voor de viool is op mijn achtste begonnen en ik vind het heel fijn om mensen van muziek te kunnen laten genieten. De ambiance van het publiek was geweldig maar als je zelf op het podium staat dringt dat minder door omdat je echt gefocust bent. Er is heel hard aan gewerkt en ik denk dat het resultaat enorm was.‘
Sofie De Moor, koorlid, ervaren zangeres én journaliste voor Gazet van Stekene. ‘Het heel leuk, maar bij het begin was het moeilijk om vanuit het koor het publiek te lezen. Iedereen zat netjes op zijn stoel en we vreesden even dat het niet echt binnenkwam. Maar het werd snel duidelijk dat het wel goed zat. Alles is zonder kleerscheuren verlopen, de dirigente (Sofie Bauwens) moest wel enkele keren ingrijpen om iedereen in het gareel te houden, maar ik denk dat het publiek daar niks van gemerkt heeft. Zij heeft een prachtig koor gesmeed met mensen die uit alle hoeken binnengewaaid zijn. Vooraf was er wel stress merkbaar bij de dirigenten en sommige koorleden. Blij en fier dat ik dit mocht meemaken. Morgen en zondag mogen we nog een keer!
Sofie Bauwens (dirigente pop-up koor): ‘Heel fijn dat ik de kans kreeg om dit te mogen doen. Na al die maanden hard werken mochten we eindelijk aan de mensen laten horen wat we allemaal bereikt hebben. Vijf maand geleden was er geen koor, dan moesten de selecties gemaakt worden. Er waren mensen bij die nog nooit in een koor gezongen hadden, maar die werden meegezogen in de grote groep en dat maakt het toch iets makkelijker. Door mee op de trein van een ander te springen ging hun niveau pijlsnel omhoog. Er werden banden gesmeed en uiteindelijk liep het veel vlotter dan verwacht. Vandaag hebben we de kers op de taart gezet, het is helemaal volgens het boekje gelopen. Er zijn wat schoonheidsfoutjes gemaakt maar als jullie die in de zaal niet gemerkt hebben is alles perfect.’
Stefan Van Guyse (regisseur): ‘Ik ben heel tevreden omdat we niet echt veel repetities met zijn allen gehad hebben. Pas dinsdag en woensdag waren we in de zaal en vrijdag volgde al meteen het optreden.’
Wat is de exacte rol van de regisseur op dit evenement? ‘Dit is heel anders dan een film of een theaterstuk. Hier begint het al met de opstelling van het podium. Waar zetten we het koor, de band, het orkest? Je tekent dat uit en dan zijn er vijf verschillende versies gemaakt. Het heeft ook te maken met veiligheid. Dan moest de volgorde van de nummers gepland worden, onder andere om er ook eens pauze voor de harmonie of de band tussen te steken. Dan moeten de optredens van de gastzangers verdeeld worden. En uiteindelijk moet de opbouw naar een climax groeien. En tenslotte: het licht. Daar is heel veel tijd ingekropen.’
Had een staande zone niet bijgedragen tot een grotere ambiance? ‘Daar is over nagedacht, maar waar moet je die dan zetten? Achter de stoelen? Het was moeilijk haalbaar en vergeet niet dat we twee uur show hadden, niet iedereen wil heel die tijd rechtstaan. Na wat afweging waren we zeker dat we mensen al zittend ook wel zot zouden krijgen.’
Gunter Van Campenhout (organisator en presentator): ‘Ik ben een heel gelukkig man. Het idee bestond al langer man de uitdaging is pas heel recent concreet geworden. Wij zagen voor de harmonie wel een uitdaging in de opening van het cultuurhuis maar dan moet je het ook nog verkocht krijgen. Vijf maand geleden bestond dit koor niet en als je ziet hoe het resultaat dat door en voor Stekenaars in elkaar gestoken is uiterst indrukwekkend. Nico was de ster van de avond maar misschien hadden nog andere Stekenaars ook solo iets kunnen brengen. Nico is gestopt met roken en leeft gezonder en dat straalde uit op het podium. We hebben hem helemaal uit zijn comfortzone gesleurd en nu vallen zijn kwaliteiten pas echt boven. Toen we de nummers selecteerden had hij zijn bedenkingen en nu heeft hij bepaalde facetten van zijn stem ontdekt.’
‘Volgend jaar bestaat Bow & Arrow 30 jaar, als ze volgende week een concert in deze zaal aankondigen zal het nog sneller uitverkocht zijn dan onze Stekene in Harmonie.’ Wat houdt er ons tegen om dit volgend jaar opnieuw te doen, het koor is er nu toch dus dat stuk kunnen we al overslaan. ‘Het was een pop-up koor maar ik hoor al geluiden dat ze verder willen. Elk jaar is misschien wat te hoog gegrepen maar we hebben nu gezien wat de mogelijkheden zijn en we zullen ons daardoor laten inspireren. Een opening van het cultuurhuis kan je maar één keer doen maar we hebben een basis om op verder te werken.’