Van een stofzuiger tot een frietketel of een motorblok: Patricia Winckelmans (58) uit de Vlasrootstraat in Kemzeke ‘vindt’ regelmatig de meest onverwachte voorwerpen op haar wandelingen. ‘Sluikstort blijft helaas een probleem.’
‘In 2022 ben ik beginnen wandelen op doktersadvies. Ik had al langer geen kracht meer in mijn benen en een rondje wandelen deed me goed. Ik raakte echter al snel geïrriteerd door het vuil dat her en der verspreid lag. Het is zonde dat groen, struiken, gras en beken veranderen in een vuilnisbelt. Ik erger me er mateloos aan: blikjes, flesjes, papier, schoenen, sjaals, voorverpakte toespijs, pistolets, sigarettenpeuken, zakjes met hondenpoep…’
Karretje
‘In het begin wandelde ik rond met twee tassen maar dat was niet echt praktisch, er lag zoveel vuilnis dat twee tassen al snel vol waren. Daarna hebben we een karretje met twee platformen gemaakt wat heel wat handiger was. Ondertussen had ik contact genomen met de gemeente Stekene voor onder meer handschoenen, een fluovestje, een grijper en vuilniszakken. Bovendien ben ik als vrijwilliger verzekerd. De gemeente komt regelmatig langs om de volle vuilniszakken op te pikken.’
Gemeente overschrijdend
‘Ik heb twee ‘rondes’. Eén traject loopt langs de Vlasrootstraat naar de Heerbaan tot aan de Twistkapelletjes en Grouwesteenstraat en vervolgens langs de Pachtgoedweg terug naar huis. Dat ik af en toe de gemeentegrens Kemzeke/St-Pauwels oversteek is onvermijdelijk. Voor mijn tweede ronde wandel ik langs de Verbindingslaan naar de Regentiestraat, Kemzeke Dorp en de kerk van Kemzeke. Vooral de bermen en grachten aan de Heerweg richting Twistkapelletjes zijn een geliefkoosd terrein voor sluikstorters, niet te geloven welke grote hoeveelheden ik daar aantref. En ik heb niet het idee dat het erop verbetert, integendeel.’
Duim omhoog
‘Ik heb even getwijfeld om mee te doen met dit interview, ik sta nu eenmaal niet graag in ‘the picture’. Maar ik vind het toch wel belangrijk dat het onderwerp de nodige aandacht krijgt. Bovendien krijg ik heel veel terug. Mensen steken vaak hun duim op en waarderen wat ik doe. Dat geeft me een goed gevoel, iets te kunnen betekenen voor onze maatschappij. Binnenkort moet ik een operatie ondergaan, ik hoop dat ik in 2025 weer met nieuwe moed kan starten met oprapen van zwerfvuil.’
Quote:
‘Ik heb even getwijfeld om mee te doen met dit interview, ik sta nu eenmaal niet graag in ‘the picture’. Maar ik vind het toch wel belangrijk dat het onderwerp de nodige aandacht krijgt.’
Patricia Winckelmans