Tour Transalp is een onwaarschijnlijk zware wielerkoers tussen Linz in Oostenrijk en het Italiaanse Gardameer. Ruim 780 kilometer met daarin ongeveer 15.000 hoogtemeters, allemaal in zeven opeenvolgende dagen. Zeven etappes, Wim Meireleire en Hedwig Van Landeghem wonnen er maar liefst zes en pakten uiteraard ook het eindklassement.
‘Het hadden er zeven kunnen zijn, maar die ene etappe verloren we bijna 12 minuten door twee lekke banden’, klinkt het bijna verontschuldigend. ‘Als je pech hebt moet je dat zelf herstellen, er is wel een volgwagen maar die rijdt achter de laatste renner. Als je daarop moet wachten verlies je nog veel meer tijd. We hebben van die 12 minuten nog wel wat kunnen terugpakken maar die dagzege is de enige die ons ontglipt is.’
Klaartje’s Kaas
Wim en Hedwig hebben hun team Klaartje’s Kaas gedoopt, een knipoog naar de sponsor maar nieuwe sponsors zijn altijd welkom. ‘Rijk zullen we er niet van worden. De inschrijving kost 1.400 euro per persoon, zonder overnachting. Bij etappewinst is er altijd wel een prijs: een fles wijn, een hesp of wat pasta. Die overnachtingen kan je bijboeken maar dan slaap je met een pak volk in een sporthal, voor een bed in een hotel betaal je nog wat extra. Wij hebben een mobilhome om heerlijk in te slapen, met heel veel dank aan Tim Jonckers. Die is chauffeur, soigneur, begeleider en zorgt voor de bevoorrading.’
101 jaar
De Tour Transalp is onderverdeeld in nogal wat categorieën: heren, dames en mixed. Die worden dan nog eens onderverdeeld in drie leeftijdscategorieën (-80 / 80-100 / 100+) gebaseerd op de samengetelde leeftijd van beide deelnemers. Wim en Hedwig komen met hun 101 jaar net voor het eerst in de oudste reeks: de Grandmasters. Alles samen stonden er dit jaar 331 mannen en 57 vrouwen uit 35 verschillende landen aan de start waarvan 22 duo’s in de categorie van Wim en Hedwig. Reeds in de eerste rit veroverden ze de groene leiderstrui met één minuutje voorsprong op een Canadees duo. Die voorsprong werd dag na dag uitgebouwd tot een bonus van 19 minuten in het eindklassement.
313 kilometer voor de grap
Beide heren waren niet aan hun proefstuk toe, voor Wim was het de vierde deelname, voor Hedwig de derde. ‘Met die mannen kan je niet gaan fietsen’, was me voor het interview al ingefluisterd.’ Ze rijden te rap en te lang’. Hier moet dus een grondige training aan voorafgegaan zijn. ‘Op een doordeweekse training rijden we ongeveer een vijftal uur ruim 30 kilometer per uur. Maar die Tour Transalp is geen meter plat, dus maken we af en toe een uitstapje naar de Ardennen en rijden we daar zo’n 200 tot 250 kilometer.’
‘De Waalse Ardennen om duidelijk te zijn. De Vlaamse Ardennen liggen ons niet echt: de klimmetjes zijn te kort en vaak zijn het dan ook nog kasseien. Maar veel hangt af van de ingeving van het moment, zo hebben we onlangs voor de grap 313 kilometer gereden. Of we kiezen een doel: zo waren we naar het sportlokaal van Remco Evenepoel in Schepdaal gefietst om hem daar olympisch goud te zien pakken.’
Nürburgring
‘We zijn wel selectief in onze doelen: ééndagswedstrijden is niet ons ding. Maar als je dan toch een fietstochtje wil maken kan ik de Nürburgring aanbevelen. Bij ‘Rad am Ring’ draai je zes rondjes over het autocircuit. Telkens 25 kilometer met daarin een klimmetje van 500 hoogtemeters per ronde.’ Voor wie zou twijfelen aan de fietsgekte van de heren: het eerste wat je op Wim’s oprit ziet is zijn koersfiets voor het grote raam. ‘Er was anders geen plaats’, lacht Wim.
Quote:
‘Tour Transalp is een onwaarschijnlijk zware wielerkoers tussen Linz in Oostenrijk en het Italiaanse Gardameer. Ruim 780 kilometer met daarin ongeveer 15.000 hoogtemeters, allemaal in zeven opeenvolgende dagen.’
Wim Meireleire en Hedwig Van Landeghem