EEN intrigerende naam voor een boekenruilkastje! De beschermvrouw ervan is Anneleen De Colvenaer uit de Peter Benoitlaan 23 te Kemzeke. Anneleen zou graag meer kleuter- en jeugdboeken zien in haar kastje.
Werd jij aangesproken door iemand van de bib van Stekene om je te ontfermen over het boekenruilkastje?
‘Initieel kwam het voorstel over de boekenruilkastjes eens ter sprake op een gespreksavond in de bib van Stekene. Door de fusie was de bib in Kemzeke ondertussen verdwenen, dat vond ik toch wel jammer. Aanvankelijk was het de bedoeling dat geïnteresseerden zelf zo’n kastje zouden maken.’
Waar bevond zich die bib?
‘Aan de kerk. Overal verdwenen de kleine buurtbibliotheken en zo ook de onze. De plaatsing van boekenkastjes zou misschien iets van het gemis op leesgebied kunnen compenseren en ik stelde mij kandidaat. Uiteindelijk werd er beslist om uniforme metalen boekenkastjes te laten maken met telkens een andere beschildering, refererend naar een werk of titel van een boek, geschreven door Dirk Bracke.’
Waar komt het thema: ‘Het Land van Friet’ vandaan?
‘Het is geen boek. Het is een sprookje dat Dirk in 1998 schreef naar aanleiding van het 40 en 45-jarig bestaan van Chiro Hermelinde (meisjes) en Chiro Juventa (jongens) in Kemzeke. Het verhaal speelt zich af in Frietland. Iedereen eet elke dag friet maar de mensen raken het beu. Koning Puntzak de derde begrijpt dat hij een oplossing nodig heeft want er dreigt opstand. Hij zoekt naar iets dat zijn frietjes smakelijker moet maken. Niets lukt, tot wanneer hij snapt dat hij steeds een heel belangrijk element miste: namelijk… mayonaise! Het stuk werd toen opgevoerd door de vele Chirojongens en -meisjes. Ik vond dat zo iets moois dat ik voor Het Land van Friet koos.’
Kreeg je bijval?
‘Ik vroeg wel vooraf aan de verantwoordelijke of ik het zo mocht noemen, en hield er tevens een pleidooi voor omdat het iets typisch voor Kemzeke was. Typisch ook voor de jeugd hier. Ik herinner me nog de mooie samenwerking van toen tussen de jeugd en de ouders. Iedereen was ermee bezig, het was een hartverwarmende tijd. Ik hoopte ook dat het hen zou aantrekken om hier boeken te halen en te lezen.’
Heb je Dirk Bracke persoonlijk gekend?
‘Ja, wij hadden er al een band mee van vroeger door de Chiro. Hij heeft hier zeker zijn sporen nagelaten. Zijn stamcafé was de ‘Malpertuus,’ gelegen aan het Gemeentehuis. Daardoor kende hij veel mensen en zo ook de Chiro.’
Kijk jij het assortiment boeken geregeld na en selecteer je dan?
‘Ja, losse blaadjes zoals Doremi en Zonnelandjes haal ik er wel uit. Een overdaad aan kookboeken is ook niet echt nodig al worden ze er soms toch uitgepikt. Wat ik eerder mis in het assortiment zijn kinder- en kleuterboekjes. Mijn droom is dat kinderen hier geregeld een boekje uit het kastje zouden komen kiezen…eerst met hun mama misschien, en later ook alleen. Voor de leeftijd van negen of tien jaar is het eveneens belangrijk dat er voor hen iets bijzit. Het onderste schapje zou ik daarvoor willen reserveren. Ik zou heel graag zien dat de boekenkastjes meer aandacht geven aan kleuter- en jeugdboeken!’
Krijg je soms contact met mensen die om een boek komen?
‘In de vakantie bellen ze wel eens aan, vooral uit de wijk, wanneer ze op reis vertrekken. Ze vragen om enkele boeken te mogen meenemen dan moeten ze niet naar de bib. Meestal zijn ze erg correct en brengen de boeken ook weer terug.’
Voldoen de kastjes op het gebied van degelijkheid?
‘Dat zou beter kunnen. Op dit moment waait het deurtje soms open. Ik ga daar iets aan moeten doen, anders worden de boeken nat. Ook een beetje roest komt er al op voor, dus werk aan de winkel. Maar ik doe dat graag, ik vind altijd wel oplossingen!’
Quote:
‘Boekenruilkastjes kunnen het verdwijnen van kleine buurtbibliotheken enigszins compenseren.’
Anneleen De Colvenaer
