PETER CALLE kan het weten. Hij is sinds enkele jaren één van de mobiele seingevers die instaan voor de veiligheid van de renners. Wanneer deze krant verschijnt slijt hij zijn laatste dagen bij autobussen Weyn. Met het pensioen vanaf 1 januari is er alweer een nieuwe uitdaging op komst.
Over een carrièreswitch gesproken: Peter was jarenlang één van de blikvangers bij de toenmalige Klauwaerts Kemzeke. Nu is het voetbal helemaal weg en focust hij op de koers. Van de mannen die liefst zo lang mogelijk blijven liggen naar de mannen die liefst zo rap mogelijk weer rechtstaan.
24 Rondes
‘Ik heb 30 jaar gevoetbald en was 15 jaar hulptrainer maar eigenlijk ben ik altijd meer een koersfanaat geweest. Deze zomer zijn Heidi en ikzelf al voor de 24ste keer naar de Tour de France geweest. We proberen in onze vakantie altijd wel enkele ritten mee te pikken. Toen ik stopte als voetbaltrainer werd ik lid van Stekene Koerst. In de loop der jaren zijn enkele mensen daar gestopt en ondertussen ben ik ondervoorzitter.’
Stroomversnelling
‘Luc Van Himste vroeg op een dag of ik geen zin had om mee te rijden op één van de motoren in de koers. Drie jaar heb ik als passagier alle Vlaamse klassiekers en de Baloise Belgium Tour meegereden. Toen Luc stopte heeft Tim Fonteyn mij geïntroduceerd en vanaf dan is alles in een stroomversnelling gekomen. Ik kocht zelf een moto en ben nu vier jaar bij de mobiele seingevers. In het begin alleen kleine koerskes maar nu ook alle topwedstrijden. Ik heb veel van Tim geleerd.’
Joris Stuer
‘In een koers rijden is niet evident, het vergt wel wat ervaring en een goede co-piloot. Iedereen wil graag wel eens de Ronde van Vlaanderen meerijden maar Joris Stuer is mijn vaste man. Hij stapt aan ieder punt af als seingever, ik blijf meestal op de motor zitten om zo snel mogelijk weer te kunnen vertrekken. Hij bedient de radio en we rijden echt niet zomaar wat rond, alles is op GPX of GPS opgeladen. Ook de doorsteken worden vooraf doorgenomen.’
Stig Broeckx
‘Die doorsteken zijn er gekomen na het incident met Stig Broeckx in 2016. Twee motoren die het peloton wilden voorbijrijden veroorzaakten een massale valpartij met Stig Broeckx als voornaamste slachtoffer. Sindsdien mogen wij de renners niet meer passeren. Wij starten voor het peloton maar worden dan op onze actieplaatsen voorbijgereden. Op die manier ben je vaak al snel 20 tot 30 seingevers kwijt maar je moet wel opnieuw voor het peloton raken. Daarom zijn er die zogenaamde doorsteken, dan vliegen we onder begeleiding van de federale politie vaak tegen 120 per uur over kleine baantjes. Soms voel ik dan de benen van Joris wat meer in mijn zij knijpen. Afhankelijk van de afstand kan dit 5 tot 10 keer per dag gebeuren.’
526 kilometer regen
‘België is het veiligste koersland ter wereld, ze laten hier echt niets aan het toeval over. Vooral bij Flanders Classics wordt daar doorlopend aan gewerkt. Neem nu Gent-Wevelgem van dit jaar. Om 6 uur vertrekken, 130 kilometer naar de start, briefing door de koersdirectie, een wedstrijd van 266 kilometer, een kleine maaltijd en dan weer 130 kilometer naar huis. Het was rotweer, alles samen 526 kilometer in de regen maar dat hoort erbij. De mooiste belevenis was het wereldkampioenschap in Leuven, dat was drie dagen kippenvel.’
Neutrale wagen
Maar zoals alle gepensioneerden zullen zijn dagen ook te kort zijn. ‘Ik blijf met de moto rijden in de klassiekers maar ik ben gecontacteerd door Tielen Neutral Cars. Die rijden nu al met zes wagens en daar komen er nog twee bij. Die neutrale wagens rijden tussen de kopgroep en het peloton wanneer de voorsprong te klein is om de sportbestuurders te laten passeren. Daar word ik chauffeur, niet simpel want die mannen rijden echt als zotten maar je moet gewoon mee. O ja, we zoeken nog een mekanieker voor achterin, liefst één die het verschil kent tussen een wiel van 14, 15 en 16 inch’, lacht Peter.
Iets zegt me dat de avonturen van de neutrale wagen voer zijn voor een toekomstige Gazet van Stekene.
