EVY Huyghe is een trotse wielermoeder. Gebeten door de koersmicrobe en daarmee ook zoon Marius en dochter Estée Goossens besmet. Of was het net andersom?
‘Ik koers al bijna twaalf jaar’, vertelt Marius. ‘Samen met mij opa gingen we supporteren voor Moreno De Pauw. Ik heb zo de smaak te pakken gekregen en van zodra het kon ben ik beginnen koersen bij het toenmalige Wielerteam Waasland, nu Van Moer Logistics cycling team. Ondertussen was ook Estée als enige meisje daar begonnen.’
Eigen club
‘Samen met Filip Apers en Luc Joos zijn we onze eigen club begonnen: Klein-Snoa Cycling Team’, pikt moeder Evy in. ‘Dat hebben we vijf jaar volgehouden, alleen voor miniemen en aspiranten. Toen Gunther Sterck’s jongste zoon bij de nieuwelingen ging koersen zijn we gestopt. In de eerste plaats om onze eigen kinderen beter te kunnen volgen.’
Meisjes eerst!
Is het soms geen hartverscheurende keuze wanneer ze ergens tegelijk moeten starten? ‘Dan geef ik altijd voorrang aan Estée,’ zegt Evy. ‘Daar is een goede reden voor: er zijn veel minder koersen voor meisjes. Er mag er ook slechts één per dag in het ganse land georganiseerd worden. Voor Marius is er keuze genoeg, zowel bij de beloften als bij de EZC (Elite Zonder Contract).’
Sportmanagement
Marius is voorzichtig wanneer het over ambities gaat. ‘Het seizoen begint nog maar pas. Eerst en vooral meedraaien bij de EZC, dat is op zich al een heel stevige reeks. Winnen is waarschijnlijk iets te ambitieus. Ik probeer wel dagelijks te trainen maar met de studie heb ik niet altijd die mogelijkheid. Iedere dag op en neer pendelen naar Brugge waar ik hogeschool bedrijfsmanagement, afstudeerrichting sportmanagement volg. Mijn studies krijgen absolute voorrang. Ik sport graag maar ben niet de grote topper. Naast het fietsen loop ik heel vaak, dat vergt minder voorbereiding. Je schoenen aan en weg.’
Baloise Wallonie Bruxelles
‘Ik ben dolblij met mijn nieuwe club Baloise Bruxelles Wallonie’, zegt Estée die net de overstap maakte van Van Moer Logistics naar de Waalse club. ‘Ik ben net terug van een trainingsweek in de zon vlakbij de Mont Ventoux. We zijn die ook één keer opgereden. Als Vlaams meisje is klimmen niet zo evident. We zijn met twee Vlaamse, zeven Waalse en één Portugees meisje in het team. Mijn Frans gaat zienderogen vooruit’, lacht Estée. ‘Met Ludvine Henrion hebben we een ploegleidster met olympische ervaring. Een supersociale madam die heel graag praat, en weet waarover ze praat.’
Geen grijze muis
‘Ik weet nog niet welke ambities ik mag koesteren. Vooral geen grijze muis in het peloton zijn, mee de koers maken en dan zien wat het kan opleveren. Ik doe alleen wegwedstrijden, anders dan Marius die in de winter ook nog gaat mountainbiken. Voor mij is de periode maart tot oktober voldoende. Ik ben blij dat eindelijk ook het dameswielrennen wat meer erkenning krijgt. We worden vaker uitgezonden en krijgen stilaan ook gelijke winstpremies. Terecht, want wij moeten er net zoveel voor doen als de mannen.’
Evy
‘Met twee wielrenners in huis heb ik er ook mijn hobby van gemaakt’, zegt Evy. Het klinkt misschien een beetje tegen haar goesting maar je mag er zeker van zijn dat het met hart en ziel is. ‘Jan werkt in het weekend dus belandde ik in het wielermilieu. Wielrenners hebben nu eenmaal bepaalde noden, zeker wat het eten betreft en daar pas ik me graag naar aan. Maar je moet daar ook niet in overdrijven. We eten altijd heel gezond, steeds verse voeding, maar ik sta niet met een weegschaal achter hun rug om alles te controleren.’
Quote: ‘Met twee wielrenners in huis heb ik er ook mijn hobby van gemaakt’
Evy Huyghe
