Waaslanders Marianne en Piet, beiden IT-ers, wonen en werken al geruime tijd in Labastide d’Armagnac, de Stekense zustergemeente in Zuid-Frankrijk. In september werd Piet getroffen door ernstige hartklachten, net op een moment dat Marianne even in België vertoefde…
Piet maakte een afspraak met de enige dokter van het dorp, broer van de burgemeester, die hij vooraf had ingelicht over de drukkende pijn in zijn borstkas. ‘Ik wachtte zo’n 20 minuten mijn beurt af in de wachtzaal tot ik het niet goed meer zag zitten om nog langer te wachten. Ik ging naar buiten en belde de ambulance. Die moest van Saint-Justin komen, een gemeente op 5km van Labastide, waar tevens de brandweer is gehuisvest.’
Ineens ging alles verrassend snel, na nog eens twintig minuten was opeens de brandweer daar. ‘Drie pompiers sprongen uit het voertuig om te controleren of de patiënt bereikbaar was, gezien de smalle straatjes van het eeuwenoude stadje waar het soms moeilijk passeren is voor grotere voertuigen. Even later was dan de ambulance (SAMU) ter plekke met een dokter en een verpleger. Voor ik het goed en wel besefte was ik al opgeladen en op weg naar Mont-de Marsan, de dichtstbij gelegen grote stad niet ver van Bordeaux, met een groot hospitaal en alles erop en eraan. De artsen onderzochten me grondig en ik kreeg de nodige geneesmiddelen toegediend. Na een verblijf van vier dagen mocht ik weer naar huis.’
Mensen voelen zich gerust
Piet en Marianne zijn tevreden over de zorg in Labastide, zeker in vergelijking met andere plattelandsgemeentes in Frankrijk. ‘Hoewel de enige dokter de zeventig gepasseerd is, voelen de mensen zich gerust. Gedurende de covid-periode werd er slechts één overlijden gemeld. De strenge voorschriften werden evenwel nauwelijks of niet gecontroleerd.’
Voor de bewoners van het rusthuis in Labastide verandert hun leven dit jaar ingrijpend. ‘Zij zullen tijdelijk moeten uitwijken naar Roquefort 15km verder omdat hun gebouw, een staatsinstelling, wordt gerenoveerd en uitgebreid. Als alles goed gaat kunnen ze terug ‘naar huis’ tegen 2024. Voor de verhuis wordt een beroep gedaan op familie en vrijwilligers van de gemeente. Onze conclusie over de zorg in Labastide: we hebben zeker niet te klagen, in heel wat andere gemeentes is er immers al lang geen dokter meer en ontbreken heel wat essentiële diensten.’