Vrijdag 18 februari raasde storm Eunice over Vlaanderen. Vele dorpsgenoten werden getroffen maar Petro en Natascha waren op slag letterlijk en figuurlijk dakloos. Ondertussen zijn we enkele weken verder en blikken Petro De Vos en Natascha Maras terug.
‘Tijdens de storm voelden we eerst een soort luchtverplaatsing en plots was er een orkaan in huis. Seconden later een hevige knal, alle bevestigingen van het platte dak begaven het in één ruk en plots stonden we in de openlucht,’ beschrijft Natascha het dramatische moment. ‘We zijn meteen daarna met onze twee kinderen naar de kelder gevlucht om zelf niet gewond te raken.’
Chapeau voor de brandweer
‘Ik belde direct het noodnummer 1722 maar daar kreeg ik te horen dat ik minimum drie tot vier uur moest wachten op hulp. De brandweer dan maar op het noodnummer 112 en daar werd onmiddellijk opgenomen. Die hadden meteen door hoe ernstig de situatie was. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe die mensen mij geholpen hebben, de operator bleef gewoon aan de lijn tot de brandweer aangekomen is. Een dikke chapeau voor de brandweer van Stekene. Die zijn tijdens het hoogtepunt van de storm met risico voor eigen leven het dak opgegaan om te proberen alles dicht te leggen. Ze zijn lang in de weer geweest en de dag nadien samen met het gemeentepersoneel teruggekeerd voor bijkomende werken aan de schouw.’
Onderkomen
‘Zaterdagmorgen bleef het regenen en het was duidelijk dat we niet in ons huis konden blijven. De gemeente zocht reeds een onderkomen maar dat was niet meer nodig. Meteen na de ramp bood Jonas Windhey samen met zijn ouders Lieven en Marleen zijn leegstaand huis aan. Amper twee huizen van onze verwoeste woning, een betere oplossing konden we niet dromen. Op zondag heb ik zoveel mogelijk bekenden opgebeld om onze meest dierbare spullen te verhuizen. Ook nu konden we weer rekenen op de steun van de gemeente die met een camionette en acht man kwamen helpen. De grotere stukken konden niet mee, die konden we bij Luc De Cock verderop in de Kwakkelstraat stockeren.’
Steun
Natascha is nog steeds onder de indruk van de massale steun. ‘Naast de brandweer, de gemeente, de familie Windhey zijn ook heel wat mensen in actie geschoten. Mireille, Miranda, Gunter en Ines hebben een geldinzamelactie opgezet. Café l’Appétit organiseerde een fuif met steun van Drankenhandel Van Remoortel voor de tombola. Het feestcomité (!) van de Kwakkelstraat deed een omhaling en de buren zorgden voor warme maaltijden in die eerste dagen. Bea en Luc De Cock bieden nog steeds steun. Daarnaast hebben we ook veel steun gekregen van Willemen Infra, de werkgever van Petro.’’
Schadebestek
‘Ondanks het snelle ingrijpen van de brandweer stroomde het water meteen via de muren en de trap naar de kelder. De eerste prioriteit was uiteraard om het dak weer waterdicht te krijgen. Reeds in de eerste week na de storm is er een onderlaag in roofing aangebracht om verdere schade te voorkomen. De definitieve afwerking kan plaatsvinden rond midden april. Ondertussen kregen we van de verzekering een voorschot om de eerste aankopen te doen want we hadden zo goed als niks meer. Maar voor een definitief schadebestek is het nog te vroeg.’
Toilet
‘Het is wachten tot wanneer het bezetsel uitgedroogd is om een zicht te krijgen op de verdere kosten van de herstelling. Op dat ogenblik zal de expert van de verzekering opnieuw langskomen. De valse plafonds zijn weg, het parket is uitgebroken, het isolatiemateriaal is weg, de badkamer was helemaal beschadigd.
Het ganse huis is gestript, er is alleen nog een toilet overgebleven. Van zodra er een duidelijk beeld is in hoeverre het bezetsel moet worden weggekapt kunnen de herstellingen beginnen. Het is meer dan enkel maar een dak, valse plafonds en vloerbekleding. Door de windstoot zijn de ramen naar buiten gedrukt en helemaal kapot. Alle meubels zijn aangetast door het water, de binnendeuren waren helemaal opgezwollen en zaten muurvast. Nadien kan er pas aan de echte afwerking begonnen worden, schilderen en behangen is nog niet voor morgen.’
Winter
‘Er is nog geen officiële goedkeuring voor de nieuwe ramen en deuren. Reken voor die ramen op een levertijd van 16 weken en pas dan kan het parket er weer in. Vooraleer de living klaar is zullen we al snel vier tot vijf maand later zijn. In het beste geval kunnen we pas net voor de winter opnieuw in normale omstandigheden wonen.’
‘We gaan er alles aan doen om vroeger terug naar huis te kunnen. Onze twee kinderen met een beperking hebben het heel moeilijk om dit te plaatsen. Ze willen terug naar huis. Naar hun eigen plekje thuis. Misschien richten we wel een noodwoning in de kelder in, dan kunnen de paasklokken op hun vertrouwde plekje leveren,’ besluit Natascha met een boodschap van hoop.
