SILVIA Verdurmen uit Kemzeke volgde de voorbije tweeënhalf jaar een opleiding tot gids bij CVO Groeipunt in Gent, een Centrum voor volwassenenonderwijs. Een pittige opleiding op welhaast universitair niveau rond geschiedenis, kunstgeschiedenis, landschapslezen, markt en klanten, rondleiden in de praktijk. “Een gids is geen beschermd beroep, iedereen die dat wil kan gidsen, je hoeft er geen opleiding voor te volgen. Maar je merkt wel vaak het verschil tussen mensen met en zonder een opleiding.”
“Het basisjaar bestaat uit vijf modules, een zwaar pakket zeker als je ook nog een vaste job hebt zoals ik. Het gaat om veel theorie maar vooral ook praktijk. In de modules ‘Markt en klant’ en ‘Rondleiden in de praktijk’ leren we ons verhaal af te stemmen op de vraag van klanten. De bezoekers die op een rondleiding afkomen ken je doorgaans niet, je zet dus een stap in het onbekende.”
Daarnaast maken ook drie inhoudelijke modules deel uit van de opleiding. “In de module geschiedenis gaan we heel ver terug tot in Mesopotamië, eigenlijk wat je allemaal in het middelbaar onderwijs ziet, maar dan op een half jaar. Dat is super interessant maar je moet er wel je tanden inzetten. De drie vakken zijn een ‘kapstok’ waar je de rest van je verhaal aan kan ophangen. Hoe meer je weet, hoe beter. De cursus kunstgeschiedenis opende me echt de ogen. Wanneer ik nu door een straat loop in Antwerpen kan ik meestal de bouwstijl en –periode op de juiste manier inschatten. Ik leerde op een andere manier kijken.’
Ik vind het vooral leuk om een verhaal telkens op een andere manier te brengen.”
Landschapslezen betreft onder meer aspecten over geografie en geologie, vanaf de prehistorie. “Het ontstaan van de Moervaartdepressie kwam aan bod, waarom dat er gekomen is, waarom het nog steeds een drassig gebied is. Het verschaft me inzichten waar ik vooraf geen vermoeden van had.”
Gidsen is geen lesgeven
“Leren gidsen is vanzelfsprekend een belangrijk onderdeel van de opleiding. Je moet openstaan voor suggesties en kritiek, voor sommige cursisten is dit er teveel aan en haken af. Gidsen is geen lesgeven, het is ook niet showen hoeveel je weet. Je moet je verhaal boeiend brengen en altijd gelinkt aan iets wat je ziet. Sommige mensen willen nieuwe inzichten en kennis verwerven, andere mensen zijn meer gebaat met een rondleiding waarin een vleugje humor nooit weg is. Een groep pubers is een ander publiek dan leden van het Davidsfonds. Je probeert met andere woorden je publiek in te schatten en op voorhand je rondleiding aan te passen, maar ook op het moment zelf moet je kunnen improviseren en heel flexibel inspelen op een situatie.”
Regiogids Waasland
Silvia, die al geruime tijd gids is bij ‘Verbeke Foundation’, rondde haar basisopleiding en een theoriejaar rond het Waasland succesvol af en is nu bezig met haar eindmodule ‘Regiogids Waasland’. Toeristische diensten en organisaties zullen daarna een beroep kunnen doen op Silvia als een erkend regiogids. “We krijgen geen les meer maar moeten diverse opdrachten afhandelen, onder meer via uitstappen ter plaatse. Ik ben hier dan wel geboren en getogen, toch raakte ik nog een aantal keren gefascineerd door de diversiteit van het Waasland. Wat me heel erg bijbleef was de landschappelijke schoonheid en geschiedenis rond Bazel, Kruibeke en Rupelmonde.”
Voorts volgde Silvia nog diverse rondleidingen op uiteenlopende locaties zoals rond de Durme in Lokeren of het Vijd-evenement in Beveren. “Wij schrijven er telkens kritische verslagen en reflecties over. Door te reflecteren leer je veel bij: hoe zou ik het aanpakken, welke feedback kwam ter sprake, hoe zou ik het anders kunnen organiseren, vragen stellen, mensen uit hun ‘kot’ trekken. Je leert technieken of personages spelen. Ik vind het een heerlijke tijd, ik amuseer me te pletter. Ik vind het vooral leuk om een verhaal telkens op een andere manier te brengen op het niveau en het verwachtingspatroon van de deelnemers. Daar doe ik het voor.”
Rondleiding in Kemzeke
Voor haar eindwerk verzorgt Silvia een rondleiding door haar ‘eigen’ Kemzeke. “Ik heb al gigantisch veel info verzameld en bekeek nog net de film ‘Kemzeke 1965’, het jaar waarin de eerste keer de wielerwedstrijd ‘Omloop van het Waasland’ werd georganiseerd. Mijn bronnen haal ik onder meer uit het archief van Kemzeke, oud-gemeenteraadslid Jos Eeckhout is een waardevolle informant, daarnaast krijg ik hulp van D’Euzie en ook bij KOKW (Koninklijke Oudheidkundige Kring van het Land van Waas) vind ik altijd wel interessante verhalen.”
De rondleiding in het centrum van Kemzeke belooft enkele verrassingen en onthullingen. Silvia licht alvast een tipje: “In het klooster van Kemzeke lagen na WO II een paar bijzondere dingen opgeslagen. Na mijn eindexamen hoop ik mijn rondleiding in Kemzeke aan een breed publiek te kunnen aanbieden. Wie nieuwsgierig is geworden, is absoluut welkom om vanaf deze zomer mee te wandelen op ontdekkingstocht door ons boeiende, veelzijdige Kemzeke.”
“Wat heel weinig mensen weten is dat het klooster van Kemzeke na WO II gebruikt werd als opslagplaats om oorlogstuig te verzamelen. Kijk, dit en nog zoveel meer andere boeiende feiten kom je te weten op de rondleiding op zondag 12 juni.”