Het stond in de sterren geschreven dat Ronny Vercruyssen (63) uit de Hellestraat ooit schaapherder zou worden. Vader Fons trok jaren rond met zijn kudde doorheen Stekene en bovendien woont Ronny in het Herdersstraatje, dat kan geen toeval zijn. Bij dampende koffie en koekjes en de heerlijke muziek van de Ierse zanger Van Morrison komen de verhalen los…
Het zijn drukke tijden in de moderne schaapstal: een 70-tal ooien staan op lammeren, één zwart lammetje huppelt en dartelt alvast vrolijk rond in het stro. “In deze periode ben ik al rond 5u30 in de stal. De eerste levensuren zijn cruciaal, de moeder moet het lammetje ‘aanvaarden’, haar jong aflikken en toelaten om te drinken. Ze moeten dat in alle rust kunnen doen, daarom zonder ik ze enkele dagen af van de rest van de groep.”
Suffolk schapen
“Mijn vader koos voor Suffolk schapen en dat is altijd zo gebleven. Ze staan bekend voor hun uitstekende moedereigenschappen, een vroege bronst zorgt ervoor dat het lammerseizoen snel start. Daarnaast worden ze geroemd voor hun zeer goede vleeskwaliteit. Die combinatie maakt ze tot hoogwaardig economische dieren. Suffolk lammetjes groeien bovendien als kool, binnen de 9 weken wegen ze al 25 kg.”
Rondtrekken is er niet meer bij
Rondtrekkende herders met hun honden verdwenen uit het straatbeeld en al helemaal in Vlaanderen. “Tien dagen per jaar was mijn vader thuis, voor de rest zwierf hij rond met zijn schapen, alleen heel slecht weer hield hem tegen. Ik heb zelf nog een drietal jaar gewandeld met mijn schapen maar vanwege het drukke verkeer en ongeduldige chauffeurs ben ik ermee gestopt. Nu grazen de schapen het jaar door op omliggende velden en weiden, enkel in de lammertijd staan ze binnen in de stal.”
Afzetmarkt
Ronny verkoopt zijn lammeren bijna uitsluitend aan moslims. “Omdat de schapen ‘genummerd’ zijn kunnen de klanten hun voorkeurschaap selecteren. Na het betalen van een voorschot spreken we een datum af waarop het schaap wordt opgehaald tijdens de ramadan en rond het offerfeest. Ik heb goed mijn boterham verdiend, maar je mag het zeker niet per uur uitrekenen. Het is eigenlijk altijd liefhebberij geweest, van mijn hobby maakte ik mijn beroep. Mijn vrijheid is echter onbetaalbaar.”
Gezondheid
“Schapen gezond houden is een grote zorg. Ooit hield ik meer dan 200 ooien, nu zijn het er nog een 90-tal. Meer schapen en dichter op elkaar vergroot de kans op ziekten zoals rotkreupel of worminfecties. Met schapen is het niet anders dan bij kippen of varkens. Ik geef alleen kwaliteitsvoer zoals hooi, suikerbieten en krachtvoer.’
Grensboer
“Ik ben de enige boer in België langs de Franse, Duitse of Nederlandse grens die schapen weidt in het buitenland.”
Ronny woont – samen met zijn vrouw Linda – letterlijk op de grens met Nederland, hij mag zich dan ook een grensboer noemen. “Wanneer ik met mijn schapen naar Nederland trek, vul ik de benodigde papieren van het voedselagentschap in. Alle schapen moeten ingespoten zijn tegen blauwtong, anders mag ik de grens niet over. Ik ben de enige boer in België langs de Franse, Duitse of Nederlandse grens die schapen weidt in het buitenland. Het wordt er allemaal niet makkelijker op. Wanneer mijn schapen op een veld van een boer grazen, moet ik de begindatum en de einddatum aangeven, dit alles in het kader van de mestwet.”
7 dagen op 7 paraat
Sinds vorig jaar is Ronny officieel op pensioen maar stoppen is voorlopig geen optie. “De goesting is veel te groot. Ik heb nog acht jaar gewerkt bij Sidmar in Zelzate en dat deed ik heel graag maar de liefde voor de schapen trok me over de streep. Ik heb er nog geen moment spijt van. Het is fysiek zwaar werk, probeer maar eens een schaap op te tillen. Je moet ook 7 dagen op 7 paraat staan, maar dat geldt voor iedere boer.”
Wanneer Ronny ermee ophoudt zullen er geen opvolgers zijn. “Zover wil ik nog niet vooruitkijken, ik leef met de dag en ben nu vooral gefocust op mijn ooien die de mooiste lammetjes op de wereld zetten. Zoals mijn vader altijd zei: als ik mijn leven herbegin is het met dezelfde vrouw en terug met schaapjes.”
