DE kerstperiode is achter de rug maar de eerste lentezon komt eraan. In die stille periode maakt Koen Ferket graag tijd om honderduit te praten over zijn bedrijf. Van aardbei tot zorg voor het milieu, te beginnen met de historiek van het bedrijf want waarschijnlijk wordt niemand plots wakker met het idee om ijs te gaan produceren.
“Ondertussen ben ik 27 jaar bezig. Ijs Monique in de Polenlaan was een begrip in Stekene, eind jaren zestig reden die met ijskarren rond. Ik ben opgegroeid op een melkveebedrijf waar ze hun rauwe melk kwamen halen. In 1995 was ik net afgestuurd in een landbouwrichting en zij kwamen met het voorstel om hun machines te verkopen. Ik was jong, zot en vrijgezel en had geen idee hoe eraan te beginnen maar hoe minder ik van iets afweet, hoe meer het me interesseert.”
Ilse
“Op vakantie werken de smaakpapillen anders dan thuis”
“Pas vijf jaar later leerde ik mijn vrouw Ilse De Cauwer kennen. Het eerste jaar heb ik de boot om haar in de zaak te integreren wat afgehouden, want samen met iemand waarmee je een relatie hebt een zaak runnen is niet zo evident. Ik lag daar een paar nachten van wakker maar het is een succes geworden dankzij haar enthousiasme en de groeimarge van het bedrijf. In 1997 had ik de kans om de machines en twee bestelwagens van een bedrijf in Meerhout over te nemen. Dat was de echte boost, er kwam dan ook een personeelslid bij en nu werken we nog steeds met drie.”
De koeien lezen de gazet niet
“Vanaf het ogenblijk dat de zon schijnt rijden we uit met ongeveer dertien man. Ieder jaar hoop ik dat de mensen van het jaar voordien terugkomen want ik kan de mensen maar werk geven van maart tot september. Het zijn zware tijden, zeven op zeven, maar op ons melkbedrijf konden we ook de koeien op zondag niet de gazet laten lezen. In de tussenperiodes kan ik dan wat recupereren, de herfst is de stilste periode.”
Concurrentie
“Er is veel concurrentie, met supermarkten wil ik me zelfs niet vergelijken. Op een ambachtelijke manier krijg je een heel ander product dan het industriële ijs van de supermarkten. Op dat vlak ben ik koppig en eigenzinnig om alles permanent te verbeteren. Ik blijf met verse rauwe melk werken die we zelf pasteuriseren, je ziet de koeien vanaf hier staan. Wij blijven zoeken om de balans tussen zoetheid en room te optimaliseren. Als mensen terugkomen uit vakantie vragen ze vaak om een bepaalde smaak te produceren maar hier valt dat dan tegen want op vakantie werken je smaakpapillen anders dan thuis.”
Kleurtjes
De verscheidenheid aan smaken is groter dan ooit, nu zijn er meer samengestelde smaken zoals tiramisu. Vroeger was het eenvoudig: vanille, chocolade, aardbei… en die basissmaken blijven het best verkopen. Dat worden de mensen nooit beu, vanille is nog zeker 60 procent van onze omzet. In België zijn de smaken klassieker, de Nederlanders zijn verzot op kleurtjes. Ik ben zelf chocoladefreak, dat was voor mij de moeilijkste smaak, ik maakte hem altijd te bitter. Heel mijn team moet daar dan een oordeel over geven zodat die voor iedereen genietbaar is.”
Lactose en gluten
“Hoe minder ik van iets afweet, hoe meer het me interesseert”
“Ik ben diabetespatiënt dus ik weet hoe belangrijk allergenen zijn. Mijn job is wel een uitdaging, ik mag amper suiker aanraken maar zit er de ganse dag met mijn neus bovenop. Ik proef alles, het grootste misverstand is dat diabetici helemaal geen suiker mogen hebben. Ik kan niet met rauwe melk vertrekken om lactosevrij ijs te maken. Het nadeel hieraan is dat je geen romig ijs kan maken maar ik krijg er wel positieve reacties op. Pas in 2002 kwam er mij de eerste keer iemand vragen of ik glutenvrij ijs had. Ik hoorde het in Keulen donderen. Toen bleek dat ons ijs altijd al glutenvrij was, nu nog steeds met uitzondering van ons speculoosijs en sommige Jummie Jars.”
Ecologie als prioriteit
“Ik was al jaren bezig om alles energiezuiniger en meer ecologisch verantwoord te maken. Voor mijn dagverbruik volstaan de zonnepanelen maar ik kan mijn nachtverbruik niet compenseren. De volgende investeringen zullen dus batterijen zijn maar die zijn voorlopig duur en niet efficiënt genoeg. Ik heb de voorbije jaren ook geïnvesteerd in waterzuivering. Iedere machine die hier staat wordt met water gekoeld. Vroeger was dat allemaal kostbaar leidingwater dat zomaar in de riool wegspoelde. Nu wordt dat allemaal opgevangen en gerecycleerd. Iedereen weet dat we naar meer milieubewustzijn moeten gaan. Dat begint bij mijn leveranciers, die heb ik ook aangesproken om het karton en de plastiekfolie te verminderen.”
