VOOR wandelaars of fietsers langs het oude spoorpad van Stekene naar Moerbeke zijn Carl De Clerck (53) en Martine Wagenaer (51) met hun Siberische husky’s een vertrouwd beeld. Goed opgeleid, stevig aan het touw en blakend van gezondheid. Gazet Van Stekene mocht een trainingsrondje mee wandelen.
“In 1925 heerste er in Alaska een epidemische uitbraak van difterie, het was noodzakelijk om mensen preventief in te enten. Door het barre weer konden vliegtuigen niet opstijgen, een kennelclub kwam op het lumineuze idee om een estafette te organiseren met een sledehondenteam om het serum 1085 kilometer verderop op te halen. Deze ‘serumrun’ sprak tot de verbeelding, de reputatie van de husky honden was definitief gevestigd.”
Tijdrit over twee dagen
“Tot corona toesloeg hebben wij in België diverse wedstrijden met karren betwist op recreatief niveau, één keer reden we met een slee tijdens een wedstrijd in Sankt-Vith. Een kar wordt getrokken door 2 tot 8 acht honden, wij lopen altijd in de categorie met 6 honden. Wedstrijden gaan over twee dagen op een uitgezet parcours. Eigenlijk betreft het een ‘tijdrit’, je moet het parcours zo snel mogelijk afronden.”
Sterk en sociaal
De honden van Carl en Martine hebben allemaal een stamboom. “Onze eerste husky kochten wij bij een kweker uit de Hellestraat. Omdat we alle twee werkten zat de hond uiteraard vaak alleen. Er kwam een tweede husky bij, gekocht bij een Engelsman uit Diepenbeek die wedstrijden liep. Via hem kregen we de microbe te pakken om te gaan trainen en lopen. Al snel kochten we nog nieuwe honden, altijd husky teefjes, nu hebben we er acht. Husky’s zijn sterk, sociaal en atletisch. Maar wakers zijn het in geen geval, ook blaffen ze vrijwel nooit.”
Twee ploegen
Carl en Martine wandelen alle dagen met hun honden, in twee ‘ploegen’. “Daarnaast ‘trainen’ we ook met de kar vanaf oktober tot april. Husky’s zijn echte trainingsbeesten, ze blijven maar lopen. In Alaska gaat er jaarlijks een wedstrijd door waar teams van 14 honden een traject van 1600 km lopen in slechte weersomstagheden. In onze omgeving is het uiteraard onmogelijk om dergelijke afstanden af te leggen. We trokken ook altijd in de wintermaanden met de honden en de slee naar de sneeuw, meestal in de Jura. Zonder corona waren we er dit jaar ook naar toe geweest.”
Positieve reacties
“Met vier of zes honden rondwandelen is niet evident maar eigenlijk krijgen we alleen maar positieve reacties. Mensen zien ook wel dat wij gepassioneerde liefhebbers zijn met liefde voor honden. Door veel buiten te wandelen krijgen onze husky’s de ruimte die ze nodig hebben vanuit hun bewegingsdrang. We kijken al uit naar een coronavrij periode, dan kunnen wij en onze honden terug meedoen aan wedstrijden.”