In Stekene is een ‘adviesraad voor personen met een handicap’ actief, een spreekbuis die zijn schouders zet onder heel wat acties en initiatieven. Gazet Van Stekene ging langs bij Ronald Stevens, tien jaar lang voorzitter van de adviesraad en een bekend gezicht in Kemzeke omwille van zijn sociaal engagement en sportieve trips met zijn handbike.
“Naast Sint-Niklaas is Stekene de enige gemeente in het Waasland met een adviesraad voor personen met een handicap. Dat is wel jammer. De Vlaamse overheid stimuleert gemeenten om adviesraden voor allerlei doelgroepen op te richten maar in de praktijk blijkt dat niet zo evident. Voor Stekene is onze adviesraad een opsteker, zeker als je bekijkt waar we stonden bij de oprichting 15 jaar geleden.”
Initiatieven
“We hebben niet stilgezeten, integendeel. In het eerste jaar organiseerden we een evenement in de sporthal ter promotie van de blindengeleidehonden. We verzamelen trouwens nog steeds plastic dopjes waarbij de opbrengst van de recyclage ten goede komt aan de opleiding van blindengeleidehonden.”
Een ander initiatief is het advies bij de aanleg van bushokjes. “Alle bushokjes die de voorbije 15 jaar in Stekene werden opgericht, zijn aangepast voor personen met een rolstoel onder meer door het aanbrengen van een helling. Meestal vindt dit plaats door een samenwerkingsverband tussen de gemeente en De Lijn.”
Adviezen bij ontwerp en afwerking sporthal
“Ook bij de bouw van de Stekense sporthal werden we nauw betrokken. In de eerste plaats mochten wij onze opmerkingen geven bij het ontwerp. Nadien konden wij ter plaatse vaststellen wat er met onze adviezen werd gedaan. Vaak ging het om kleine ingrepen, zoals een trapleuning die een stuk vergroot werd. Voor de grootte van de lift was ons advies nuttig, op die manier kunnen handbikers er vlot gebruik van maken. Ook het sanitair en de douches werden aangepast.”
“Over alle partijen heen is iedereen gevoelig voor onze problematiek en verzuchtingen.”
Bij andere realisaties in Stekene werd de Adviesraad eveneens geconsulteerd. “Dat was recent het geval bij de bouw van Het Zomerhuis net als bij de aanleg van de oversteekplaatsen aan parking Tack. Binnenkort zitten we trouwens samen met alle andere Adviesraden in Stekene over de centrumindeling van de gemeente. Vaak lopen onze belangen gelijk zoals met de adviesraad voor Senioren.”
Begrip over alle politieke partijen heen
“Ere wie ere toekomt: de gemeente Stekene neemt onze adviezen zeer serieus. Over alle partijen heen is iedereen gevoelig voor onze problematiek en verzuchtingen. Bij de organisatie van evenementen – voor zover ze momenteel nog doorgaan – wordt steeds goed gekeken naar de toegankelijkheid en bereidbaarheid. Dat is ook het geval wanneer er sneeuw ligt op het fietspad of bij het snoeien van bomen, de hinder wordt steeds tot een minimum beperkt door het snelle ingrijpen van de gemeentelijke diensten. Ook het brede fietspad vanuit Stekene naar Kemzeke in de IJzerhandstraat is een zegen voor personen met een handbike.”
Autismevriendelijke gemeente
“De adviesraad telt momenteel 14 leden, het dagelijks bestuur vergadert vier keer per jaar, het algemeen bestuur twee keer per jaar. De verslagen van de vergaderingen worden doorgestuurd naar de gemeenteraad. We hebben een goede mix van zowel vertegenwoordigers van de verenigingen voor personen met een handicap als hun ouders, en geïnteresseerde burgers. Iedereen kijkt op zijn eigen manier en dat maakt het boeiend. Ook de bevoegde schepen en ambtenaren maken deel uit van de adviesraad.”
Wat heel weinig mensen weten is dat Stekene het label van autismevriendelijke gemeente kreeg toegekend, alweer heel wat jaren terug. “Alle mensen die aan het loket in contact komen met burgers hebben een opleiding gehad rond autisme. In de toekomst worden nog verdere opleidingen voorzien.”
Doorstroming naar arbeidscircuit en aandacht voor mantelzorgers
“Bij personen met een handicap is er een grote vraag naar tewerkstelling dichtbij huis. Het schort nog aan de doorstroming naar het reguliere arbeidscircuit. Eigenlijk is het frustrerend voor alle partijen: de meeste bedrijven vinden geen personeel en anderzijds snakken personen met een handicap naar een volwaardige job. Bedrijven kunnen hiervoor subsidies krijgen maar het is vaak de ‘papierwinkel’ die een effectieve tewerkstelling belemmert. Dat moet toch beter kunnen.”
“Mantelzorgers raken geïsoleerd, er is behoefte aan contact met lotgenoten.”
Als MS-patiënt is Ronald sinds bijna dertig jaar rolstoelgebruiker en voor een groot deel afhankelijk van de goede zorgen van zijn vrouw. “Ik breek dan ook graag een lans voor mantelzorgers. Ik ben mijn vrouw heel dankbaar voor wat ze allemaal voor mij doet, dat is echt onbetaalbaar. De belangstelling voor personen met een handicap is groot maar de aandacht voor mantelzorgers is nog beperkt. Mantelzorgers raken daardoor geïsoleerd, het contact onder lotgenoten kan alleen maar worden toegejuicht.”
