EEN dinsdagnamiddag eind november, het is kalmpjes op het containerpark van Stekene, nauwelijks bezoekers die hun afval kwijt willen. De drukke maanden liggen achter de rug, tot soms 500 bezoekers per dag, goed voor circa 60.000 bezoekers op jaarbasis. Dinsdag, vrijdag en zaterdag zijn de drukste dagen, het weer speelt een cruciale rol. Stekene is na Sint-Niklaas het tweede meest bezochte containerpark van MIWA de afvalintercommunale voor het Midden-Waasland. Hoofdparkwachter Ivo Tondeleir gunt Gazet Van Stekene een unieke kijk ‘achter de schermen’ tussen afgedankte elektrische apparaten, autobanden, bouw- en sloopafval, steenpuin en matrassen…
Eerst het goede nieuws: containerpark Stekene wordt door bezoekers en medewerkers ervaren als zeer comfortabel. ‘Dat heeft zeker te maken met onze ‘verzonken’ containers op een gedeelte van het park. Bezoekers hoeven de trap niet op om hun afval te deponeren, ook voor onze medewerkers is het ergonomisch een voordeel. Bovendien speelt de laagdrempeligheid ook een rol. In sommige andere containerparken, zoals in Hamme, betaal je al 1 euro ‘inkomgeld’, dat is hier niet het geval.’
Containerpark Stekene is ‘populair’ ook bijvoorbeeld bij inwoners van Sint-Pauwels. ‘Een bezoek aan een containerpark wordt steeds meer ervaren als een ‘shopping’ moment, vaak worden slechts enkele kartonnen dozen afgeleverd, nadien vervolgen bezoekers hun weg naar een winkel of andere activiteit.’
Verbale en fysieke agressie
Er is helaas ook minder goed nieuws: medewerkers van containerpark Stekene worden dagelijks uitgedaagd met verbale agressie, in mindere mate ook fysieke agressie. ‘Onze parkwachters krijgen regelmatig verwijten naar hun hoofd geslingerd over betalende/niet betalende fracties, lange wachtrijen, discussie over de soort fractie, je kan het zo gek niet bedenken. In vergelijking met twintig jaar geleden zijn sommige bezoekers behoorlijk assertief en grof gebekt. Af en toe escaleert de situatie. Goed en wel: wij zorgen alleen maar voor de toepassing van de regels ons opgelegd door de overheid.’
Ivo Tondeleir benadrukt dat een goede parkwachter vooral een ‘ontmijnende’ functie heeft. ‘Alles draait om communicatie en proactief ingrijpen. Op dat vlak volgen onze medewerkers jaarlijks een aantal opleidingen rond omgaan met agressie. Bij de aanwerving van nieuwe medewerkers kijken we steeds meer naar communicatieve vaardigheden. Een parkwachter is actief, heeft een overwiew, loopt rond, op het eind van de dag zijn 15.000 à 20.000 stappen geen uitzondering.’
Daarnaast moet een parkwachter kennis hebben van de verschillende soorten afvalfracties. ‘Op dat vlak wordt de materie complexer. De laatste jaren zien we vooral een andere manier van verwerking van een aantal fracties. Een goed voorbeeld zijn matrassen. Voorheen hoorden ze thuis bij grof vuil maar nu kunnen ze ook gerecycleerd worden mits conforme aanlevering. Een zelfde verhaal voor dubbel glas, vroeger ook grof vuil of bouwafval, maar mag nu ook in de container vlak glas gedropt worden.’
Daling aanvoer bouw- en sloopafval
In 2021 werd 13,84% minder afval aangevoerd in de MIWA recyclageparken. ‘Er is vooral een daling van bouw en sloop, tuinafval en hout, allemaal betalende fracties. Een duidelijk reden is hier niet voor. De eerste maanden van 2019 waren ontzettend druk, mensen waren bezig in hun tuin, maakten hun zolders leeg. Nadien kwam er een logische terugval, nog later volgde corona.’
Pop-up recyclageparken
MIWA zoekt voortdurend naar mogelijkheden om de inzameling van afval op een efficiënte manier te laten verlopen. ‘In de eerste plaats sensibiliseren we burgers om goed te sorteren voor ze bij het park aankomen. Daarnaast stimuleren we producenten om hun productie te ‘vergroenen’. Tenslotte denken wij na over het creëren van mini recyclageparken of pop-up recyclageparken die letterlijk dichter bij de burger staan. In wijken waar het minder vanzelfsprekend is om afval naar containerparken te brengen, kunnen dergelijke lokale recyclageparken een oplossing bieden als alternatief voor sluikstorten.’
DE GAZET WORDT GESPONSORD DOOR