DE Bormte is één van de belangrijkste in- en uitvalswegen van Stekene. Vanaf het kruispunt van de IJzerhandstraat en Kwakkelstraat hoef je eigenlijk niet meer te trappen, je bolt langzaam naar beneden richting centrum. Helaas ontbreekt vandaar ook een apart fietspad, auto’s scheuren rakelings voorbij. Een waarschuwingsbord aan een woning meldt terecht: ‘Control cruise, bedankt om relaxt te rijden.’
Bormte 217B, met uitzicht op de watertoren: een groot raam aan de voorzijde, de vrouw des huizes druk aan het werk op haar computer, een grote hond kijkt mee op het scherm. Twee racefietsen aan de muur, dat vraagt om een woordje uitleg. ‘Mijn man was een squash topsporter, bij de beste van België. Na zijn carrière begon hij te fietsen, zijn koersmachines showt hij graag. Wij woonden voorheen in Sint-Niklaas, nog geen spijt van onze verhuis. Ik loop drie keer per week 10 tot 16 km langs de Stekense Vaart, een droomparcours midden in de natuur.’
Wij verwelkomen Lauren en Amber
Halloween is in aantocht, geen ontkomen aan: uitgeholde pompoenen, dracula’s en spinnenwebben, de Bormte is er klaar voor. Na 700 meter opnieuw een fietspad, een gele suggestiestrook. Het iconische Kastelenhof, vier zalen waar u een feest kan organiseren, u hebt de vrije keuze van cateringbedrijf.
Het mooiste deel van de Bormte, een verticale tuin aan een pleintje, de verbinding naar de Dorpsstraat. Een computer stuurt de bewatering. Het pleintje beschikt over een zitmuur rond een boom, een fietsenstalling en wat groen. De cirkelvormige muur symboliseert de cirkelvormige schouw van de voormalige steenbakkerij die in deze buurt stond.
Koningin van de Rozenkrans
Op de terugweg, ‘bergop’ richting Kemzeke, het kapelletje ‘Koningin van de Rozenkrans.’ Een merkwaardig verhaal. Een dame op bezoek bij haar zoon vertelt dat het kapelletje wat verderop stond, pal voor een huis in de verkoop. Potentiële bewoners haakten af, de verhuis van het kapelletje bracht de oplossing, het huis raakte meteen verkocht.
De Bormte is een straat vol verhalen. Tot dertig jaar geleden haalden vissers karpers, snoeken en baars op het droge op de Behielses putten. Na dumping maakten de visputten plaats voor zes woningen, open en half open bebouwing. Het symbool van de teloorgang van de visput: een nauwelijks leesbaar uithangbord ‘hengelsport’ bij een voormalige winkel in de buurt.
Of de ‘Koningin van de Rozenkrans’ er voor iets tussen zit: op nauwelijks honderd meter van elkaar, de aankondiging van twee nieuwe wereldbewoners. Lauren op een eenvoudig bord met een leeggelopen ballon, een ooievaar verwelkomt Amber. De Bormte is nog lang niet uitgestorven.
Wederom een mooi verslag.
Met vriendelijke groeten
Kurt Heymans